Dodenherdenking
veur Annelien en Reinier,

wij gungen langs de vriendelijke wegen
zo stil al op dit vrogge aovenduur
de trommelstokken roffelden secuur
het ritme dat de voeten deu bewegen

wied vort de pluum van een vergeten vuur
een vrouw stun stil op ’t pad dat zij wol vegen
en boven rechtgeknipte boerenhegen
kleurde halfstok het rood-wit-blauw de muur

het stilst de jonge kerels die hier bleven
met um heur toe de prunussen in blui:
belofte van een nei begun, van grui
die heur dat uur veurgoed ontnummen is

mien haand gledt naost mij naor het jonge leven
dan gruit in mij de angst, ontsteltenis

Suze Sanders

Oet: Scheupers van de taol