In een mensenleven bint der twee dingen zeker. Ie wordt geboren en ie komt oet de tied. Het eerste is een feest, het tweede een droevige gebeurtenis, waorbij naost verdriet ok hiel veul geregel op de naobestaonden ofkomp. Miestal wilt zij het ofscheid organiseren in de geest van het leven van de overledene. Der wordt kaorten besteld, der wordt rouwadvertenties plaotst en der komp een ofscheidsdienst, of juust niet. Bij een persoonlijke invulling kan de streektaal een belangrieke rol vervullen.

In ‘As het er toe döt’ vindt naobestaonden veurbeelden en ideeën veur teksten in het Drents.