Harm Boer (1920-1995)

Zien pap was boer, Harm was boer, zie hebt heur hiele leven boer west. In tegenstelling tot zien va keus Harm veur de vieholderij; hie kreeg een eigen bedrief in Lhee. Toen e vieftig jaor was, hef e ‘t spul an de kaant daon. Hie is met zien vrouw Geertien hen Dwingel verhoesd toen de leeftied een beetie mettellen gung. Een verkeersongeluk hef in 1995 een èende maakt an heur beider leven.

Harm Boer stun dicht bij de mèensen, de dieren en… Drenthe. Toen e op latere leeftied schrieven gung, hef e zien inspiratie daor benaom vorthaald. Het schrieven van körte verhaolen en gedichten dee e nao ‘t melken. Dat was nog in de tied daj as boer gien kopzeerd hadden van botterbargen, melkquotums en superheffingen. Hie kun in alle vrede de melkemmer umwisseln veur de pen.

Harm Boer hef veul betiekend veur het culturiele leven in Dwingel en veur het anfietern van de Drentse taol. Hie was ien van de oprichters van de Stichting Dwingels Eigen, har een vaste rubriek in Siepelnieuws, was redactielid van Oes Wegwiezertie en metwarker van het informatieblad Nationaal Park Dwingelerveld. Bekendheid hef Harm ok kregen as conferencier op bruloften en aandere bijienkomsten met Drentse humor.

In zien schrieverij hew Harm Boer kennen leerd as een scharpe bekieker van alledaagse dingen, waor mèensen zuchzölf in herkent. Hie vuulde goed an hoe aandern dachten, maor zoas veul Drenten en laatbluiers was e mild in zien oordiel.

Hie har der muite met um zien wark oet handen te geven. Veul steun van mèensen oet zien umgeving waor e vertrouwen in har, hef in 1987 zien eerste bundel opleverd: Nao melkenstied. ‘Met dizze titel verloochen ik mien ofkomst niet’, hef e toen zegd. Vief jaor later kwam de tweede bundel Van onder de Linden oet. In ’98, drie jaor nao zien hengaon, is het wark dat e naolaten hef, bij ‘n kander bracht in de bundel Wat was en wat is.

 

Boekpublicaties:

• Nao melkenstied (1987);
• Van onder de Linden (1992);
• Wat was en wat is (1998).

Een gedicht van Harm Boer:

Wij gaon der vake
an veurbij
dat huus dat opvalt
in de rij
en mit zien arf
zien stookhok en zien schuur
niet liekt op wat er stun
het is allent maor duur.

‘n Huus is meer
dan holt en steen
en slopers hebt
vaak niks gemeen
mit bouwwark en mit
stee van leven
en brekend wordt historie
in het zwiet verdreven.

Herinnering is dat
waj nargens viendt
ik weet allent
dat iens mien moe
hier speulde nog
as kiend.

(Oet: Nao melkenstied)