Alles verandert en tegelijkertijd blijft alles hetzelfde

Het aantal goede Drentse dichters is dun gezaaid. Suze
Sanders (Goes, 1953) hoort tot de toppers. Haar vierde Drentse bundel Veenbrand
kent 5 afdelingen met totaal 35 gedichten. Een aantal gedichten is ook elders
gepubliceerd. De eerste afdeling Van hoes telt vier vrije verzen over haar
geboortegrond in Zeeland. Haar herinneringen uit die tijd zijn vooral van horen
zeggen en van later kijken. Al vroeg vertrok ze naar Rotterdam en later naar
Groningen, met een jaar tussenstop in Oslo.

In de afdelingen; Rimpelloze dagen, Zwiegend laand en
Tussentied zijn haar thematiek en werkwijze goed terug te vinden. Suze Sanders
kijkt, noteert, beschrijft wat zich op enig moment aan haar. voordoet. Vaak
zijn het korte schetsen van het landschap of mijmeringen over haar kinderen en
ouders. De tijd verstrijkt, alles verandert en tegelijkertijd blijft alles hetzelfde.
De mens spant zich in, maar vergeet dat de eeuwigheid het laatste woord heeft.
De titels van de afdelingen geven al aan dat er eigenlijk niets van belang
gebeurt. Tussentied gaat over het

korte menselijke bestaan. Enkele gedichten rusten zwaar
op een anekdote en hier en daar komt een verdrentst Hollands woord
tevoorschijn.

Uit veel gedichten komt melancholie en weemoed naar
voren. De maanden in de herfst en winter zijn haar favorieten. Suze Sanders
lijkt graag in het heden te willen leven, maar Ze blikt tegelijk terug op wat
onontkoombaar voorbij gaat: Haar gedichten geven blijk van een grote
betrokkenheid bij de onontkoombare natuur met een ondergeschikte rol voor de
mens. Haar thematiek is verwant aan die van Gerard Nijenhuis. Haar uitwerking
is af en toe cryptisch en minder helder dan die van Nijenhuis. Ze lijkt een
toeschouwer en minder vaak een deelnemer. In de laatste afdeling Veenbrand
smeult ook haar betro enheid met Noorwegen in hetge icht Rood met een terugblik
op de moordpartij door Anders Breivik op Utaya. De laatste afdeling telt ook
enkele langere gedichten waarin schatplichtigheid aan Nederlandse dichters te
herkennen is.

Gerard Stout