Ans Klok: ‘Ik schoot toch even vol.'

DWINGELOO ‘Geweldig
bijzonder.’ Zo zag Klok de bruiloft van haar dochter. Afgelopen woensdag
trouwde zij, in haar functie als ambtenaar van de burgerlijke stand, haar eigen
dochter Esther en HenkJan Drenth. Dwingelse Ans Klok heeft al veel paren
getrouwd, maar dit was de eerste keer dat ze de traantjes niet kon tegenhouden.

‘Ik heb het gedaan. Zie je
wel dat ik het kan’, laat ze trots weten. Niet dat er iemand was die daaraan
twijfelde, maar toch: ‘Ik had ook kunnen zeggen dat ik het niet wilde doen’,
meent Ans Klok. Door alle voorgesprekken is ze bij alle paren wel emotioneel
betrokken, maar dit was anders: ‘Op het moment suprème schoot ik toch even
vol’, vertelt ze, en in haar stem klinkt bijna een schuldgevoel door. ‘Maar het
hoort ook’, vindt de Dwingelse, ‘als ik bij mijn eigen dochter op dezelfde
manier betrokken zou zijn als bij alle andere paren, zou het niet kloppen.’

‘Natuurlijk was de bruid mooi, ik ben zelf mee geweest om de jurk uit te
zoeken’,’ roept Ans Klok bijna verontwaardigd uit. ‘De bruidegom: natuurlijk ook’, voegt ze er snel aan toe. ‘Dat zeg ik altijd. Iedereen
zegt dat de bruid mooi is, de bruidegom staat er dan altijd wat verloren bij.’
Meestal is Ans Klok al even van tevoren in de trouwzaal. Nu niet. Terwijl het
paar nog een rondje reed over de brink rende zij naar binnen, schoot haar toga
aan en kwam weer naar buiten: ‘Ze stapte net uit’, vertelt ze, ‘na de
plechtigheid ben ik er weer even tussenuit gepiept om andere kleren aan te
doen.’ Zoals te verwachten heeft Ans Klok haar dochter in het Dwingels dialect
getrouwd: ‘Ze heet nu geen Esther Klok meer, maar Esther Drenth. Kan het nog Drentser?

(Foto:
Frens Jansen)