Attent blieven. Pap wat betekent dat nou eigenlijk

In deze serie
verhalen kon u al werk lezen van Frits Rosenbaum, Jan Veenstra,

Mini Hofsteenge en
Johan Veenstra. Ze verhaalden elk in hun eigen dialect. In de laatste
aflevering komt vandaag Jan Germs aan de beurt. Germs is onder meer medewerker
van de Stichting Drentse Taol.

Jij fietst nog niet zo lang zeker?” zeg een snel ogend ventie met
blitse zunnebril, fel gele helm met Top Gear Keylock-systeem, Nike Swift Spin
tiedriepak in bij de helm passende
kleuren en glad scheuren zunnebankbroene bienen. “Nee, dit is mien eerste
wedstried,” zeg oeze Jan. De kleine, riedende modewinkel trekt de
mondhoeken nog wat wieder umdeel en is bliekbaor tot de conclusie kommen dat
oeze zeun gien concurrentie veur hum is. “Gao je maor even inrieden,
jong,”zeg ik, “‘t Is nou pauze. Kuj mooi even kieken waor koelen en
scharpe bochten in de weg zit.””Ay, ay, zeur!” Engels met een
Drèents accent en weg sprint e. Vandaog zal oeze Jan zien eerste wedstried
rieden. Zo as ik vrogger al ies betrapt bin umda’k op vrijdagaovend met
voetbalschoenen in berre lag oet angst mij te verslaopen (wij mussen zaoterdag
‘s nommedags um twei uur speulen), zo is Jan gisteraovend met de helm op hen
berre gaon. Dat sleup bliekbaor niet best, want um half twei kwam e veur de
zeuvende keer an ‘t voetenend van oeze echtelijke sponde staon um te melden dat
e niet slaopen kun. Zenuwachtig was e evenwal niet… zee e.’s Môrgens kun e
gien hap deur de keel kriegen, maor ik har hum verteld dat wielrenners altied
goed eten mussen. Met een opmarkelijke inzet hef e toch nog een
bakkie brinta achter de koezen kregen. Even later hef e zien eerste
inrierondtie derop zitten. “Hej goeie bienen?” vraog ik
professioneel. “Die jong met die mooie Pinarello fiets zee, dat ik maor
een stomme fiets heb.”Zeg maor tegen dat snotjong dat hij een stomme kop
hef en je weet het, hè? Je bienen moet het wark doe n.”lk
kan zulk soort opmarkings gerust tegen Jan maoken. Het zit niet in zien
karakter mien opdracht ten oetvoer te brengen. Ik hoop hum allèn maor wat
venieniger te maken, wat assertiever.

Vort is e weer. Met wat aandere
jongens van de club dreit e een paor rondties. Zien favoriete trainer rop hum
nog even bij zuch: “Gewoon lekker fietsen, Jan. ‘t Is je eerste wedstried.
Kiek maor hoe ‘t giet.” Hij nikkopt. As de stem oet de luudspreker meldt,
dat de jongens van categorie vier zuch melden moet, komt Jan in volle sprint op
mij ofstoeven. “Ik moet nog plassen, pap. Ik gao gauw nog even naor de
kantine. “Ho,” beul ik, “zoveul tied hej niet meer. Plas hier
maor even in de bosSies. “As keurig opvoede jong, plast mien zeun liever
niet in ‘t wild. Zeker niet as der binnen een ofstand van viefhonderd meter nog
aander volk stiet.ln hevige tweistried tussen plassen under ‘t zicht van
minstens veer mensen op een ofstand van minder as dartig meter en te laot
kommen veur de start van zien eerste wedstried, wil e van zien fiets stappen.
Hij verget daorbij dat zien voeten vast in de klikpedaolen zit en as een
starvende zwaon kwakt e tegen het asfalt. Hij hef zuch niet zeer daon. Ik help
hum in de bienen en hij wet een plek achter een bossie te vinden, waor zowat
gienien hum zien kan. Opgelucht pakt e zien fiets weer op en redt naor de
start. Het giet best met hum in zien eerste wedstried. Het is net het verhaol
van de tien kleine negerdies. Aal meer jonge wielrennerdies weit an de
achterkaant van het kleine peleton of en zie blieft met een stuk of negen
jongens over. Regelmaotig komt Jan as eerste veurbij en as ien van zien
trainers rop dat e het fantastisch dôt, wordt mij de kop rood van trots. Mien
zeun!!!! Ik beul mij ok de longen oet het lief en moedig hum zowal technisch,
taktisch as pedagogisch verantwoord an.

Twei ronden veur ‘t ende kan e
het tempo van ‘t peletonnegie niet meer bijholden. Hij mot lössen. Ik sloek een
keer, biet mien teleurstelling vort en roep nog maor ies wat:

“Deurzetten, jong! ” Dat dôt e ok wal. Hie dot zien stinkede best,
moar meer as de negende plaats zit der niet in.

Met ’n kop die zowat locht gef, stopt e veur mij “He’k ‘t ‘t goed
daon pap? ” vrag e. “Hej ’t goed daon?”herhaol ik. “Je eerste wedstried en
dan metien zo metrieden. In vin het geweldig. Grote klasse! Hef ’t ok hölpen
da’k je zo anmoedigd heb?.” ‘k geleuf ’t niet. Wat betiekent eigenlijk “attent
vlieven”?

Jan Germs?

Jan Germs is op 20 april 1954 geboren in Oring (Odoorn). Zien vaoder
sprak veenkoloniaols en zien mam Zaanddrèents. In het dagelijks leven sprek e
de taol van zien moeder.Tot ien meert 2002 was Jan Germs schoelmeester an
basisschoel ‘De Dobbe’ in Gasselte. Daornao weur e streektaolfunctionaris
dienst van Stichting Drentse Taol in Assen. In die hoedaonigheid holdt e zuch
daogelijks gangs met het anfietern van de streektaol. Stukkies die e veur de
schoelkraant schreef bint kôrtleden deur oetgeverij Het Drentse Boek bundeld.
Op 6 meert verscheen van zien haand ‘De Sigaar’, 25 kôrte Drèentse verhaolen.
Regelmaotig verschient verhaolen van hum in Oeze Volk. Ok het literair
tiedschrift Roet hef wark van hum opneumen. Jan Germs is trouwd, vaoder van
drei kinder, jaorenlang schoelmeester west en fanatiek fietser. Al dizze dinger
bint een belangrieke inspiratiebron veur het schrieven van verhaolen, waorin e
trouwens regelmaotig zôlf de sigaar is.