Boer en dichter Pieter J. Struik hekelt geklaag over geld ,Schrieverskring is een rommelpot’

Hij is boer en dichter, hobbydichter zegt hij zelf,
Pieter J. Struik (53) is een optimist. Hij vindt dat er te veel gezeurd wordt
in Nederland. Hij zegt dat luxe tegenwoordig als vanzelfsprekend wordt ervaren.
„Als de gemiddelde Nederlander tegenwoordig gevraagd wordt wat hij als luxe
ziet krijg je meestal het antwoord ‘een tweede huis of vier keer per jaar op
vakantie’, dat is toch schrijnend. Een huis is een luxe. Bijna iedereen heeft
hier een dak boven z’n hoofd. Kijk eens naar veel andere landen. Nee, hier in
Nederland heeft men het hartstikke goed. Er wordt alleen te veel gezeurd.”

Door Jan Louwes

Geklaag is een van de inspiratiebronnen van de dichter
Pieter J. Struik. Even dat vingertje omhoog. Meer dan dertig jaar schrijft hij
al. Hij gaf twee bundels uit. “De grond waor op ik leef’ en “Deur weer
en wind” Verder schreef en schrijft hij colums in kranten, tijdschriften
en agrarische vakbladen. Hij schrijft in het Drents. In het Nederlands zou hij
dat niet willen en kunnen. Niet alleen het “vingertje”, maar ook zijn
liefde voor Drenthe en zijn beroep zijn inspiratiebronnen voor de dichterboer
uit Zeijen.

Boodschap

De gedichten hebben vaak een relativerende boodschap, doorspekt met humor. De teksten
zettenje aan tot nadenken over de gewone aardse dingen en over de
belangrijkheid daarvan. Een actueel voorbeeld van het opgeheven vingertje van
Pieter J. Struik.

Tegenstriedig
belang

Al komt der

deur fusies

meer schot

in de tied

der geit veul

kapot

en we raokt

heil wat kwiet

Hij zegt veel te hebben aan de Drentse schrijver Bart
Veenstra. Dat is een van de weinigen op deze planeet van wie Struik zich wel
wat wil aantrekken. Voor de rest doet hij het allemaal zelf. „Weet je wat het
is, de mensen denken niet meer zelf. Alles wordt voor hen geregeld. Ik heb zelf
leren denken. Ik heb een ander niet nodig als ik iets voorelkaar wil krijgen.’
‘ Het ontbreken van “zelf denken” is ook een van de redenen waarom
Pieter Struik uit de Drentse Schrieverskring is gestapt. „De Schrieverskring is
een rommelpot waar ik niet bij wil horen. Er wordt altijd gezeurd om geld. Het
gaat er om subsidies los te peuteren. Plus dat er altijd onenigheid is. En

dan hebje met schrijvers te maken. Je zou toch zeggen dat
daar wel een bepaald niveau aanwezig zou zijn. Dat men zou denken dat al die
haat en nijd zinloos is. Maar helaas. Daarom regel ik alles zelf wel. Daar heb
ik hen niet voor nodig.

Laatst werd me door voorzitter Lucas Koops gevraagd om
mee te werken aan een jubileumboek van de Schrieverskring. Alle Drentse
schrijvers zouden er aan mee doen. Ik heb hem geantwoord dat ik niet meedoe aan
weer zo’n zwaar gesubsidieerde rommelpot. Als ik wat wil publiceren dan regel
ik dat zelf wel. Aan die twee bundels die ik uitgegeven heb, heb ik dik geld
overgehouden. Daarbij heb ik ook nog een groot deel van het geld aan
liefdadigheidsinstellingen gegeven. Ik had subsidie kunnen krijgen. Maar als je
daar subsidie voor vraagt dan moetje je toch schamen. Laat ze dat geld maar
ergens anders voor gebruiken. Ik wil de maatschappij niet laten opdraaien voor
mijn hobby.’

In de toekomst

Struik denkt overigens dat de streektaal in de toekomst
niet meer gesproken zal worden. „Alsje kijkt naar waar nog echt dialect
gesproken wordt zijn dat de meest geisoleerde delen van Drenthe en van
Groningen. Op den duur zal niemand het nog spreken. Dat is niet tegen te
houden. Je mag het best koesteren, maar om er nou ontzettend veel geld in te
gaan stoppen. Dat vind ik zinloos. Ik spreek en schrijfin het Drents. Dat
schrijven in het Drents is eigenlijk bij mij vaak verweven met het Nederlands.
Want alsje echt Drents zou schrijven zou bijna niemand het begrij-pen. En ik
wil natuurlijk wel begrepen worden. ”

Boer en dichter. Struik vindt het geen opzienbarende
combinatie. „Er wordt wel eens gezegd “Hij is dichter, nou dan zal het wel
een slechte boer zijn”. Nou laat ik je vertellen dat de boerderij loopt
als een trein. We zijn nooit vrij, maar we hebben het goed. Schrijven is voo+
mij een pure hobby. En daarbij moet je niet denken aan hele diepe filosofiën,
maar aan de gewone dingen die er in de wereld gebeuren. Ik vind dat de wereld
afglijdt, en dat baart me best wel zorgen. Daar denk ik veel over na en ik
probeer de onzin daarvan te verwoorden in Drentse gedichten. Het gaat de
verkeerde kant op. Iedereen doet maar waar hij zin in heeft. En dat komt vooral
omdat het ontbreekt aan leiding op elk niveau. En de mens moet geleid worden,
anders ontstaat er chaos, zoals nu bijna overal al gebeurt”.

Furieus

Op de stelling dat dat nogal een rechtse gedachtengang
is, reageert Struik furieus. „Nee, ik zal nooit op de CD stemmen als wens
zelden. De laatste keer heb ik op het CDA gestemd, maar het kan best zijn dat
ik de volgende keer op de PvdA stem. Ik denk dat ik een socialist ben. Maar ja,
wie is echt een socialist. Eigenlijk wil ik niets

met politiek te makén hebbén. Ik zal me nooit bij een
politieke partij aansluiten. Ik wil gewoon alles, maar dan ook alles zelf
regelen. Daar heb ik niemand anders voor nodig”.