Drentsche jongs

Drentsche jongs

Drentsche Jongs

Op de wieze van
“wij zijn jongens van iene ploeg.”

1
De jongs in ’t olde Drentsche land,
Zind ’s morgens vro al oet de veeren.
Zie kiekt wat stoer, zie kiekt wat stroef,
Mor huuft heur veur gien mensk sinceren
Zie zind joa fier van inburst en van stand,
Die Drentsche jongs met vaste, harde hand.

2
De jongs in ’t olde Drentsche land
Zind broen gebrand en stark van spiern
Zie hebt ’n hekel an gezwets,
Zind recht en zond in hart en nieren
Zie hold van schik, zie hold van vrolikheid
Mor d’arbeid vindt heur aaltied weer bereid.

3
De jongs in ’t olde Drentsche land
Zie scheurt de grond en ploegt de akker.
Stiet ok de zun vro an de kim,
Toch zind de Drentsche jongs al wakker.
Zie meit het gres, en haalt het koren in,
De Drentsche jons hebt aaltied goeie zin.

4
De jongs in ’t olde Drentsche land
Zie zeit de rogge en de haver.
Zie hold van durf en van pak an,
En maakt de heidegrond tot klaver.
Al zit heur scheiding aaltied ok niet liek,
Zie zet mor zwore zoden an de diek

5
De jongs in ’t olde Drentsche land
Nee, die zind niet gauw verlegen.
’t Is warm of kold, of snij en ies,
Zie duurt er deur en kunt er tegen
Zie zind joa ien met ’t weer, met de noatuur
En vindt ’t gezonder boeten dan bij ’t vuur.

6
Jongs in ’t olde Drentsche land,
Voldoening mag je streven starken,
Want er is gien onrecht joa zoo groot
As armoe lien en toch hard warken.
Kon jongs in Drente, ’t heufd er aaltied veur.
Hold goed je stand en hoog de Drentsche kleur.

A.D.

Handschrift van Albert Dening