Een saluut uit Drenthe Elsevier 03-07-2004

Een saluut uit Drenthe Elsevier 03-07-2004

Een saluut uit Drenthe
Daniël Lohues en zijn jongensdroom

lues in het Drents, kan dat ook? ‘Kan juist heel goed,’ bezweert Daniël Lohues. De 33-jarige voorman van Skik besloot tijdens een jaar vrijaf een jeugddroom te verwezenlijken. Hij vertrok naar Baton Rouge, Louisiana en nam met doorgewinterde localo’s onder de naam Lohues & the Louisiana Blues Club een heuse blues-cd op.
‘Als tegenhanger van allerlei ingewikkelde muziek is blues heerlijk. Dat kan ik zeggen omdat ik ooit nog Bach op het kerkorgel heb gespeeld. Bach is goddelijk en virtuoos, maar door blues kun je met een welgemikte noot de mensen spontaan “YEAH.” laten roepen. Is dat niet prachtig?’ Liedtitels onder meer: Stiekemste verdriet, Daar knap ie nie van open Hoogste tied veurde blues. Dat laatste voor alsje diep in de shit zit, tot aanje nek toe in de drek. Het project greep plaats in 2003, en was een logisch vervolg op twee documentaires over de geschiedenis van de blues die hij voor Radio Drenthe had gemaakt. ‘Overal geweest, tot aan het graf van Robert Johnson toe. ‘ Hij ontdekte de muziek door het album Love You Live van The Rol- ling Stones uit 1977, met daarop hun versie van Mannish Boy. ‘Ik zei tegen mijn neefje, die ook zo’n Stones-fan was: verrek, dit nummer is helemaal niet van de Stones. ‘
– welles!
– Nee joh, het is van Muddy Waters.
– Muddy wie?
Ze bemachtigden Muddy’s versie, en daarmee was het pleit wel beslecht. ‘Ik herkende het platteland in die muziek. Dit was geen gladde stadsmuziek. Nee, Muddy was trots op zijn wortels van het platteland! Dat hoorde ik erin. ‘ En voor een jongen uit Drenthe is dat een enorme bevrijding.