Een wereld van verschil D.G.P. 16-09-'89

Een wereld van verschil D.G.P. 16-09-’89

Een wereld van verschil

‘tls lichtkaans twiefelachtigwa’kzeggen wil. Mar ik geleuve dat alles op de wereld uut twei bestiet. ‘t Ien of ‘t aander. Man of vrouw. Hij of zij. Locht of duuster. Arm of riek. Roker of nietroker. Ie of ik. Zo kan’k nog wel een toertien deurgaon. Mar dat lao’k geern an een aander ovei.
Historie
In Drente hej twei tiedschriften die hielemaole of zowat hielemaole in ‘t Drèents eschrieven bint: Oeze Volk en ROET. Lezers die de Drèentse zaken een beefien volgt, weet dat. Wat ze vake niet weet, is wat der zo al in beide bladen stiet. Op gevaor of dat ik, as old-mitwarker van Oeze Volk, niet 100 % objectief binne, probeer ik toch mien neutraalste miening te geven.

Door Martin G. Koster

Veur dik dertig jaor, ik zat krek op de kleuterschoele bij juffrouw Mulder, kwam ‘t eerste nummer van Oeze Volk uut. Een schier blad van 14×22 cm. Op ‘t bleud een zwart-wit foto. Binnenin gedichfen en verhalen. Dat had een stuk minder ekund. Een dikke twintig jaor later kwaamp der inienend een aander blad in ‘t Drèents bij: ROET. Drents letterkundig tiedschrift. Een hiel aander blad, 14×21 cm, stencild. Verhalen en gedichten & satire. Ok satire op Oeze Volk. Dat was niet zo mooi.
De eerste jaoren schupte ‘men’ van ROET nogal ies in de richting van Oeze Volk. Der kwaamp gien aosem van de aandere kaant. Vanzôlf niet. Oeze Volk had barre veule abonnees, de wereld adverteerders en mit lieverlao zôlfs subsidie van de deputeerde veur kultuurbehold. ROET dee ‘t zunder brouwerstoeslag.

Heden
Wij schrieft 1987. Oeze Volk is toe an de ienendartigstte (een’ndartigste schrieft ze, mit een vrômd kommagien) jaorgang. ‘t Blad hef een for maotvan 14×22 cm en een knappe zwart-wit foto op ‘t bleud. 35 advertenties. Duzenden abonnees en tienduzenden guldens subsidie. Mar dat bint mar uterlijkheden. ’t Giet um de inhold. Alle nummers begunt al j aor en dag mit ‘t nao- berpraotien. Mit zinnen as: ‘Geert Kupers en Annie bint nog niet zo lange etrouwd’ en ‘Naost Aaltie en Jaap van der Barg bint aandere meinsen komen wonen’, gooit de schriefster oons midden in een verhaal, waoras ze een milde kri tiek in gef op de maatschappij. ‘t Bint vake niet de minste stukken um te lezen.
En och, um oe de waorheid te zeggen: veul minne stukken staot der niet in. In elk geval niet aj holdt van veurjaorsgedichten in april, aj oe niet argert an de onneuzele snipsnaorderijen die der um de zoveul maond instaot, aj graag een verhaaltien leest dat goed oflôp (en ok nog ies precies zo oflôp aj verwachtten), aj ‘t normaol viendt dat mèensen Teunis, Knelis, Jinne, Lammegie, Wulmie, Hilliechien, Marchien en Lummechien enuumd wordt, aj, aj daor niet van holdt, dan valt er te genieten van een enkel gedicht, een doodenkel verhaal. 1987. ROET hef de negende jaorgang an snee. ‘t Blad hef een formaot Van krapan 21×30 cm. Gien foto op ‘t bleud. Gien advertenties. Honderden abonnees en via via een paar stuver sub-
sidie. Alle nummers begunt mit ‘t ‘Veur de leesder’. Daor gef ien van de redakteuren zien miening in over zaken die, naor zien idee, van belang bint veur de Drèentse schrieverij. Wieder verhalen, gedichten, recensies, columns en interviews. Een paar gedichten bint in ‘t Nederlaands. Teunis en zien kammeraoden heet hier:
Henderson, Jasmijn en Chantal, In de verhalen andacht veur wat der in ‘oens’ Indië gebeurde, incest, ienzaomheid. Gien makkelijke lektuur in de regel. ‘t Is mar waj wilt…
Beide bladen bint eschreven in ‘t Drèents, een antal schrievers kooj in zowel Oeze Volk as ROET tegen (mar hoe aans bint heur verhalen!) en wieder zie’k gien overienkomsten. Dat muit mij. Dat muit mij? Dat muit mij hielemaole niet ! Blindernee. ‘t Is veur de Drèentse schrieverij van grote importaantie ewest dat de scheiding van giesten dudelijk eworden is. As der gien twei Drèentse bladen ewest waren, dan hadden der twei mutten komen. ‘t Is mit de Drèentse schrieverij net as mit een slecht huwelijk. ‘t Beste veur alleman (m/v) is: scheiden wat niet bij menare heurt.

Omroep
Hiel wat aans. Bij mien weten zuukt ze nog altied eenplek veur Radio Drente. Umdat Assen niet de natuurlijke heufdstad is en dus ok niet automatisch de studio’s krig, bint er de wereld meugelijkheden. Ik stelle veur um in Noord-Drente een plek te zuken. Hier stiet ‘t Drèents, ‘t prachtige Noorddrèents, op ‘t punt te verdwienen, he’k de indruk. Misschien dat Radio Drente dat tegenholden kan.
Ik weit nog wel wat schiers te koop!