Het dagboek van Erik Harteveld

Schrijver, zanger, dichter, columnist (om maar een paar
van zijn activiteiten te noemen) Erik Harteveld uit Rasquert schrijft het
dagboek. Donderdag was het nationale gedichtendag, maar de stadsdichter van
Assen had afspraken in een andere stad.

Zaterdag 20
januari

Vanavond in vijf restaurants opgetreden in Beilen. We
hadden een akoestisch trio uit de Kopstubbers geformeerd met gitaar, contrabas
en cajon. Dit alles ter gelegenheid van het Winterwende Festival. Een cajon is
een houten kist waar snare- en basgeluiden uitkomen als je erop slaat. In
Beilen nog niet zo bekend, want iedereen zat te loeren waar het drumgeluid
vandaan lavam. We zagen nog een staartje van het optreden van Margaretha
Kleine, een rijzende ster in de Drentse streektaalmuziek. Ze maakt een verlegen
en tegelijkertijd een sterk onafhankelijke indruk. Dat is een unieke
combinatie. Ze zingt prima. Ik zou graag eens een liedje voor haar schrijven.
Van de weeromstuit met bassist Hans Lass bij mij thuis een pyjama-party
gehouden met veel bier. Tot 10 voor 7 ‘s ochtends muziekdvd’s bekeken van Jaco
Pastorius en Buddy Guy. Pastorius kent geen enkele technische belemmering op
zijn bas. Buddy Guy kent er vele, maar verzint geniale loopjes op de gitaar en
zingt als een zwarte God. Zodoende kregen we buitengewoon veel medelijden met
onszelf.

Zondag

Vorst na de Winterwende. Een verloren dag met hoofdpijn.
‘s Nachts wel de snookerfinale tussen Ronnie O’Sullivan en een 19-jarige dikke
Chinees. Alweer geen enkele technische belemmering. Het wordt steeds beroerder.
De Chinees moest huilen. O’Sullivan kuste hem op zijn hoofd omdat hij vroeger
zelf ook zo was. Een genie zonder ervaring of berekening.

Maandag

Kreeg vandaag een fotoboek uit Praag opgestuurd van bevriende fotograaf
Jirka Stach. Hij maakt foto’s die zowel humoristisch als verontrustend zijn.
Bijvoorbeeld een venkel in sepiakleuren die precies lijkt op een ruimtevaartuig van een buitenaardse beschaving. Mijn vriend
Bronsema stuurde mij het boek. We kennen elkaar allemaal van voor de Revolutie.

Bronsema studeerde vroeger in Groningen sociologie bij
Pim Fortuyn. Hij deed eens examen bij hem thuis. Fortuyn ging voor het raam
staan dat uitkeek op de Sociale Dienst en sprak de historische woorden: Daar
staan de werkelozen weer uit de Staatsruif te graaien! Fortuyn was extreem
dominant, ijdel, egocentrisch, ambitieus en welbespraakt. Het Volk verwart dit
met charisma. Nu is het een dode Held.

Dinsdag

Gedubd of ik een stadsgedicht zou schrijven voor de
vermoorde Armeense journalist Hrant Dink. In Assen is een monument voor de
Armeniers. Het is door een toevallig misverstand ontstaan, zoals zoveel in
Assen. Armeniërs zijn buitengewoon muzikaal en gastvrij. Nederlanders zijn
onbeholpen boeren bij hen vergeleken. Bier en blokjes kaas met vlaggetjes en
tobbedansen. Verder gaat hier al het eigene verloren.

Ik raakte
ontroerd door de toespraak van de vrouw van Dink waarin ze zei dat zijn
moordenaar ooit een pasgeboren baby is geweest. Daar is niet tegenaan te
dichten. Alweer een dode Held. Er zijn maar weinig levende Helden. Een enkele
brandweerman en mijn vrouw die eens een hond
vanonder dun ijs redde.

Vandaag
rollenspelen gedaan voor een sollicitatieprocedure in Groningen.

Woensdag

De wekelijkse column geschreven en opgenomen voor radio
Drenthe. Die schrijf ik onder de naam
Vrouw Koetje. Ze heeft 10 jaar lang elke
week in ‘het Nieuwsblad gestaan, maar de column is jammerlijk gesneuveld bij de
reorganisa-

tie. Vrouw Koetje meldt deze week dat ze het “Derde
Oog” heeft en in de toekomst kan kijken. Ze voorspelt een Grote Oorlog met
wonder en geweld. Echter zal deze Oorlog verloren worden! Ook humoristisch en
verontrustend tegelijk.

Donderdag

Vandaag is het Nationale Gedichtendag. Het thema is iets
met stilte en eenvoud. Poëzie raakt steeds meer in de mode. De mensen zoeken
sinds het opheffen van de verzuiling amechtig naar simpele antwoorden op
moeilijke vragen. Die zijn er niet. Ik moest wegens alle commotie over het
vermoorde meisje uit 2e Mond denken aan Dostojevskij. Naar aanleiding van een
beest-achtige moord op een kind, houdt Iwan zijn broer Aljosja voor dat als God
niet bestaat, dat dan alles mogelijk is. Deze regel wordt de laatste tijd veel
geciteerd. Afhankelijk van welke krant je leest. Als Hij wel bestaat is
kennelijk ook van alles mogelijk. Als je
in Nieuw-Buinen woont is je le ven ook lelijk vergald. Vroeger ook al zo met
die clown uit Pekela, En sekskelders in Emmercompascuum.

Vanavond naar boekhandel
Godert Walter in Groningen voor een streektaalvoordracht. Was het meest
onder de indruk van Melle Hijlkema, bijgenaamd ‘het Beest van het
Westerkwartier’. Hij schrijft granieten gedichten en heeft een overrompelende
voordracht.

De Kleine Uil presenteerde een bundel met gedichten uit
het Nedersaksisch taalgebied. Niet
iedereen die wat betekent staat erin, maar ik wel.

Vrijdag

Vandaag komt mijn slimme zwager om 391 problemen die we
met de computer hebben op te lossen!