'Heyboers schuur te Borger verraadt talent'
BORGER De vrijdagnacht in zijn slaap overleden kunstenaar
Anton Heyboer begon zijn kleurrijke
loopbaan in Drenthe. Na zijn terugkeer uit Duitse gevangenschap kon Heyboer
niet meer aarden bij zijn ouders in Haarlem. “Ik liep naar het station en
keek op de kaart waar het het meest groen was in Nederland. Dat was
Drenthe”, vertelde de schilder in 2002 over die periode. Daarop stapte hij
– in 1946, 22 jaar oud – op de trein naar Assen.
Omdat de Drentse hoofdstad Heyboer niet groen genoeg was,
pakte hij de bus naar Drouwen. “Daar was niets meer, alleen
zandverstuivingen. Ik dacht: ‘Hier moet ik wezen’. Maar de bus reed door naar
Borger en daar zag ik veel bossen.” In Borger werd hij naar het Groene
Kruisgebouw verwezen om te slapen. “Dat deed ik en toen begon het.”
Heyboer leerde in Borger de schilder Hans Hevting (1918
1992) te tekenen: “Ik had papier en ik had bruin krijt en als ik
boerenschuren zag met een boerderijtje, dan tekende ik dat.
Dan vroeg ik of ze daar een stuk brood voor wilden geven.
Bij andere boerenschuren
kreeg ik een stukje spek.”
In augustus 1946 deed hij in Assen mee aan de eerste
expositie van de kunstkring De Drentse Schilders. Nog diezelfde maand
exposeerde hij in Emmen, waar zijn werk
in goede aarde viel. “Anton Heyboer, die nog slechts eenige maanden
tekent, exposeert vlot en knap werk; zijn schuur te Borger verraadt talent,
” schreef de Emmer Courant.
Het verblijf in Drenthe duurde niet lang. Heyboer
ontmoette de Rolder kunstenaar Jan Kagie (1907 – 1991) en
stelde in 1947 voor naar het buitenland te vertrekken.
“Ik zei tegen hem: ‘Ik ben almaar aan het lopen, en ik wil nu naar Spanje
lopen. Kagie zei: ‘Dan loop ik mee, ik heb wel wat geld tot Parijs’. Hij
groette zijn vrouw en we vertrokken.”
Zie verder 7