Langs de vloedlijn ligt de balans van een geleefd bestaan 2006
Langs de vloedlijn ligt de balans van een geleefd bestaan 2006
Langs de vloedlijn ligt de balans van een geleefd bestaan
Door Gerard Stout
k ben geboren uit zonnegloren en een zucht van de ziedende zee’. Dat zijn dichtregels van Jacques Perk. Als dichters uit de zee zijn geboren, dan is de
vloedlijn de verzamelplaats van een heel leven. Suze Sanders (1953), pseudoniem voor Albertien Klunder, gaf haar bundel de titel Langs de vloedlien van de winter. De win ter is de laatste periode in een mensenleven. Langs de vloedlijn ligt de balans van een geleefd bestaan. De bundel bevat 27 gedichten in het Drents en 17 in het Nederlands. Het zijn vrije verzen met een diversiteit aan onderwerpen. Sanders dicht over kinderen en hun ontwikkeling, over de Drentse en Scandinavische natuur, over de zee en de dode vogels op het strand. Ze dicht over taal.
De inhoud is gevarieerd, en ook de kwaliteit van de gedichten wisselt sterk. De Drentse gedichten zijn niet de beste uit het werk in deze bundel. Een aantal staat sterk in de Drentse romantische traditie; beschrijving van een situatie of gevoel met een licht moraliserende ondertoon. Meer dan één gedicht sluit afmet – overbodige -slotregels met een wens of boodschap: het komt wel goed, hoop ik. Die gedichten doen denken aan Phil Bosmans met bundels als Mensliefik houd vanjou. De gedichten proberen troost te bieden, lijkt het.
Langs de vloedlijn van Sanders liggen herinneringen aan een kindertijd waarin verwachtingen hoog gespannen waren, waarin de wereld vol beloften was. In de zomer en de herfst van het leven zijn die verwachtingen niet uitgekomen. Wat blijft is heimwee naar verloren jaren met een ondertoon van treurigheid. Bij Sanders over-
heerst de melancholische terugblik en een angst voor het onbekende. De titels van de gedichten geven daar aanzetten voor: Sporen in de snei, In dizze stilte, Ofscheid, Old zeer.
De Nederlandse gedichten zijn hier en daar intrigerend en raadselachtig. Af en toe gaat het raadselachtige zover dat het me moeite kost om beelden en gevoelens naar voren Ie laten komen. De poëzie heeft dan een cryptisch karakter met elementen van een particuliere droom.
Na herlezing komen beelden tevoorschijn met opnieuw aanzetten voor gemis en nostalgie. Waar Sanders zich overgeeft aan het heden, zoals in Oude Kijk in ‘t Jatstraat 8/8A met een gedicht over het voormalige woonhuis van de dichter C.O. Jellema, en inJacht boven Nieuw Amsterdam (naar New York 11 september 2001) stijgt haar poëzie uit boven het alledaagse. Daarvan zou ik graag meer lezen.
Boek: Langs de vloedlien van de winter. Auteur: Suze Sanders. Uitgeverij: Het Drentse Boek. Prijs: € 12,50 (79 blz, inclusief cd).