Moi 2011 D.v.h.N. 31-12-2010

Moi 2011 D.v.h.N. 31-12-2010

Moi 2011

Door Daniël Lohues
Nou, daar zullen we ‘m hebben. Het jaar tweeduizendelf. Miljarden jaren zijn voorbij egaan en nu is dan eindelijk 2011 aan de beurt. e mensheid bestaat nog. De wereld is niet veraan. Op zich al reden voor een feestje. Alhoewel; afscheid nemen is nooit zo leuk. Want dit hoort ook bij oud en nieuw, afscheid nemen van efn jaar. Vlak voor middernacht wordt menig niens toch even wat emotioneelderig. Een heel jaar volop geleefd, en dat jaar komt nooit meer terug. Weggetikt door de secondewijzer. Maar zo Is altijd, er komt iets voor in de plaats. Een heel nieuw jaar. Wat er allemaal gaat gebeuren weten we nog niet precies. Het aparte is; waar we, als mens doorgaans nogal bang zijn voor het vreemde, toch vrijwel niemand bang is voor het onbekende van het nieuwe jaar. En in dit geval zelfs het begin van een nieuw decennium. Een nieuw begin is koren op onze molen. Wind in onze wieken! De kracht van het nieuwe is ongelofelijk. Aan het begin van een jaar hebben we de moed om ons dingen voor te nemen, waar we bijvoorbeeld aan het eind van de zomer de schouders maar niet onder kunt krijgen. Veranderingen kunnen we zelf in gang zetten. Zo sterk is de mens. Maar er kunnen ook dingen gebeuren zonder dat we er grip op hebben. Onze voorvaders en -moeders, die honderd jaar geleden geproost hebben op 1911, konden niet weten wat voor verschrikkelijke oorlog er gevoerd zou worden in het decennium dat net was aangebroken. Tien jaar geleden konden wij ons, met de kniepertieskrummels nog in de glunderende mondhoeken, niet voorstellen dat de wereld binnen een jaar enorm zou veranderen vanwege terroristische aanslagen op de Verenigde Staten van Amerika. Aan de andere kant konden we toen ook niet weten dat er aan het eind van dat decennium (hoogstwaarschijnlijk) een begin gevonden was voor een medicijn tegen aids. Negatieve en positieve dingen, er staat ons ook nu weer van alles te wachten. Dat is het mooie van leven. Dat is het fijne van mens zijn. En wat er ook gebeurt, we hebben altijd elkaar. We hebben altijd de liefde, in wat voor vorm dan ook. Bij drama’s kunnen we elkaar troosten, bij mooie dingen kunnen we het met elkaar vieren. Met elkaar vooruitkijken is fijn. Met elkaar achteruit kijken is nodig. Want als je niet weet waar je vandaan komt, weet je ook niet waar je heen gaat. Hoe dan ook; graag wil ik u, Dagblad van het Noorden-lezer, bedanken voor het lezen en voorde fijne reacties. Dat we als Groningers en Drenten nog maar lang onze eigen krant mogen hebben. Rest mij nog u alle goeds te wensen. En dat 2011 maar een prachtig mooie bladzijde mag worden in het boek van uw leven.
Daniël Lohues was in 2010 de meest gelezen columnist van deze krant. Daarom’ staat hij voor een keer op de voorpagina.