'NSB-kinderen werden ook als fout beschouwd'

De vader van Willie Munneke van Polen uit
Emmer-Compascuum was in de oorlog NSB’er. Schrijver Lukas Koops (55) uit Grolloo tekende haar verhaal op. Zijn boek, getiteld Ingehaald
door het verleden, wordt vanavond gepresenteerd in het Herinneringscentrum Kamp
Westerbork bij Hooghalen.

Door Dirk Minkes

Hoe bent u met
haar in contact gekomen?

“Door een interview dat ik jaren geleden had voor
Radio Dienthe met een lotgenoot

van Willie. Dat was een man met wie ze samen in een
gespreksgroep van NSB-kinderen zat.”

Waarom heeft ze zo
geworsteld met de keus van haar vader?

“Dat is een heel verhaal eigenlijk. Zij wilde weten
wie haar vader was. Hij heeft na de oorlog 2,5 jaar gevangen gezeten in Kamp
Westerbork. Het heeft Willie altijd bezig gehouden wat haar vader
mogelijkerwijs misdaan zou kunnen hebben als lid van de NSB.”

Waarom kon ze daar
zo moeilijk over praten?

“Omdat ze met veel tegenstrijdige gevoelens
worstelde. Er was angst voor afwijzing door de mensen met wie ze er eventueel
over zou praten.”

Wat heeft haar
bewogen om aan u het verhaal te vertellen?

“Haar behoefte om vooral het taboe dat op dit
onderwerp rust, te doorbreken. Mensen durven er niet voor uit te komen dat hun
ouders lid van de NSB waren omdat ze als
kind daardoor altijd door mensen werden afgewezen. De mensen waren na de oorlog
goed of fout. En kinderen van NSB-ouders werden ook als fout beschouwd, terwijl
zij part noch deel hadden aan de keuze van

hun ouders. Willie is na de oorlog geboren. Zij is de
laatste die je iets kunt
verwijten.”

Wat heeft u het
meest aangegrepen?

“Een van de dingen die mij heeft geraakt, was dat ze
als kind niet welkom was op het

kinderkerstfeest in de kerk. En ook de manier waarop na de oorlog de
NSB’ers in het interneringskamp zijn behandeld. Ze werden gemarteld en leden
honger. Het was mensonwaardig. Eigenlijk werden ze in Kamp Westerbork net zo behandeld als de joden in de oorlog door de
Duitsers. Willie is altijd met de vraag bezig geweest wat haar vader in het
kamp heeft meegemaakt,want hij kon daar zelfniet over praten.”

Hoe lang bent u
met het boek bezig geweest?

“We zijn samen een jaar met het boek bezig
geweest.”

Wat wilt u met het
boek bereiken?

“Hetzelfde als Willie. En dat is meer openheid over
dit onderwerp in de hoop dat hier meer mensen over gaan praten, vooral
lotgenoten.”

Informatie: www.hetdrentseboek.nl