Oes Blattien juni '92

Oes Blattien juni ’92

Volkien,

Veur de belangstelling vel ik tiedens mien ziekte heb undervunden vil ik iederiene nog hiel harteliek bedaanken. Veural on veur de mooie bos bloemen die mij bracht veur deur Jan Bruuns en zien vrouw. Eigenliek vind ik zôlf da’k ze niet verdiend had, want ik haar de tonielveriening toch maor lillik in de steek moeten laoten. Maor ij begriept natuurliek val da’k het er niet um daon heb.
goeiedag allemaol maor veer en tot kiekes.
Kini Henneky.

Harm Koops

In de riege Drèentse dichters en schrievers wol ik dizze keer de schienwarper ies op Harm Koops zetten. Binnen de Drèentse genienschap is hij bepaold gien onbekende. Maor laow naor bij het begun begunnen. Harm Koops is geboren op 3 neert 1914 in Assen. As klein kind verhuugde hij naor Exloo (Exel zoag ze daor zegt) Dizze verhuzing is van groot belang vest veur zien dichtvark Niet al lent deur de taol, maor ok veur zien kiek op dizze wereld. Nao zien middelbare schoeltied gung Harm Koops hen de kweekschoel in Coevern waoras e veur underwiezer leerde. As zodaonig kwam hij in 1940 in Den Haag terecht. Nao verloop van tied toen hij bijleert hadde veur spraakleraar (logopedist zoas dat op zien zundags hiet) kwan hij terecht bij “de school voor slechthorenden en spraakgebrekkigen” . Dat wark hef hij daon tot e met pensioen gung. Zien eerste gedichten veuren publiceert in het bladtien van de Drèentse veriening in Den Haag. De gedichten van Harm Koops bent vat ze nuumt “traditioneel en vast van maot en riem” . Het taalgebruuk in de gedichten en verhalen van Harm Koops is riek geschakeerd, zuver, natuurliek en harmonisch. Gerard Nijenhuus zeg in de inleiding van de bundel “Drent in de vrômde” dat zuks opmarkeliek is umdat het mieste vark van Harm Koops in de jaoren vieftig ontstaon is. Toen was hij al meer as 10 jaor vot oet Drenthe. Ik veur mij geleuf dat Nijenhuus daor ongeliek in hef. A’ j een toer vot bent dan wordt ie je aal meer bewust van je moerstaol en daormet ok de waardering daorveur. Een tweede punt vat ongetwiefeld hierin metspeuld was het wark wat Harm Koops dee; spraakleraar. Ok een vak waoras ie je bewust wordt van je (moers) taal. Hij hef overigens wal een paar gedichten in het nederlands gchreem, van sommige hef hij zôlf nog umzet in het Drèents en bent ok in zien bundel terecht kommen.
Wark van Harm Koops veur al gauw in Oeze Volk opneumen. Later volgden ok nog ‘t Maondblad Drenthe en de Schrieversalmanak.
Harm Koops veur in 1967 ofkeurd naodat hij lang sukkeld haar. Hij gung toen met zien vrouw naor Laag Soeren wonen. Der bent meingen vel zuk der over verwonderd dat hij sinds die tied niks meer schreef of publiceerde. Het hef weinig zin um je daor in te verdiepen, want ie veraandert der toch niks an. Harm Koops is in de tied dat hij in Laag Soeren woonde in de weer vest met een aandere liefhebberij van hum; schilderen. Wel vet vun hij daor zoeveul of leiding in dat hij het schrieven aichil niet meer neudig haar. Bij mien weten is der van Harm Koops bij zien leven nooit wark oetgeven. Dat is pas gebeurd nao zien dood. In 1983 ig under redactie van Gerard Nijenhuis het vark van Harm Koops verzameld. De naam van de bundel is “Drent in de vrômde” en is oetgeen deur de stichting “Het Drentse Boek” in de literaire reeks ‘horizon-taal’ De tiekening op de umslag is ofkomstig van Harm Koops zôlf. Een mooie gedachte. Op 8 april 1977 is Harm Koops overleden. Te jong naor meinselieke maotstaven. Zien vrouw is nog een tiedtien in Laag Soeren blieven wonen, maor is later verhuusd hen Zoetermeer, waoras ze nog woont.
Rest mij nog um Bertha Koops te bedanken veur de informatie wel ik van heur kregen heb over heur breur. Het meuk het wark een stuk makkelieker en bespaarde mij een bult zuukwark.
Op de volgende bladziede vindt ie nog een gedicht van Harm Koops waoras zien betrôkkenheid, liefde veur zien wark en het eindeloze geduld met zien leerlingen oetsprek. Het hiet “Wouter”. Oordiel zôlf maor

willem