Oet oes eigen Drenthe D' olde Pil

Oet oes eigen Drenthe D’ olde Pil

Oet oes eigen drenthe
A.Dening
D’Olde pil
De eerste en ienigste keer dat de dokter lachte

Kurt van .stof wazze, dokter bü oes in ‘t darp. Aue met twee woorden toe kun, zeed’ gien drie. Met proties, die niks um d’ hakken hadden, wuzzen ze ok niet. bij hum ankommen.
De schèrboas, die drie moal in de week bij hum an. hoes kwam mus de mond ok dicht hollen? gien protiein over ‘t weer of over ‘t darpsnijs. ‘t Was goeie murgen schèren en doar met oet. Op ‘n keer, dat de man met kwast en mes zuk weer and diende, en het de dokter niet gelegen kwam, ontwikkelde zuk het volgende gesprek:
„Goeie murgen,”„ok goeie murgerf’ „murgen!” ,murgen?”„ja murgen!” „goeie murgen”„ok goeie murgen”.
De koetsier, Wilm, kun over de dokter en over zien wedervaren met d’ ok hiele verhalen doen.
„Zoolang alc bij hum in ‘dienst ‘was,” zeed’, „hex .hum mor ien keer zien Iachen. Misschien dad’ inwendig toch wal ies schik hadde, mor dat was dan binnenlol, Zien gezicht bleef onbeweugen, ‘t stund gewoonlik op dunner en onweer. Veural aw er; ‘s oavens laat of in de nacht op oet muzzen. Dan zadde mor achter in de koets ‘te mopperen dat er zooveul kinner koft vuren. ‘t Wazzen .vaak ok lange, kolde reizen: Want • be halve oet d’ umliggende darpen, kwamen de mensken oet ‘t’ veen ok op hum of, umdad’ bekend stund as .’n kloar kerltien De man, die oes dan kwam halen kreeg ik veur bij mij in um de weg te wiezen.

Die 1u kenden de kriebelege oard van d’ Olde vanzuls niet zoo goed as ik, en die wollen dan unnerweg wal ies met dokter an de proot. Zoo gung wij op ‘n nacht ies de kaant van Veenoord cet. De man noast mij zat mor an ien stuk deur te zemelen over baggerturf, over ‘t ofbonken van veen en nog zooveul aner dingen, woor ‘k gien belang. in stelde, dat mor gen antwoord mèr gaf.
Doe dreide zuk um en zee:
Zit ij doar goed warm, dokter? ‘t Is hier bij mij ok best, niks gien kolde.
— Nee – zee d’ pil – ij hebt niet gauw last van kolde voeten, jo temperatuur mus neug wat leeger wezen. IJ zind mü te warm. hœveulste’is ‘t no al, diej bij de vrotiv verwacht, die no op komst is? iJ goat je gang mor, net of er hier op?t zand ervin:’t veen nog gien armoe genog is.
Doar wuur ‘t stil van de wagen, gung Wilm wieder. In d’ hiele umtrek was wij deur en deur bekend met die Olde koets. As de 1u er mor ‘n schim van zaggen. zeeden ze tegen ‘n kanner: doar giet dokter ok hen.
Geregeld kwam er doe al ies zon autoagent um dokter zon nij ding an te proten,nnor dat gung niet vlot: Mensken op leeftied wilt an- ‘t Olde vasthollen, moej denken.
— Och dokter zee die agent dan ‘t giet toch zooveul gauwer, en ‘t lig toch ok in de geest van de tied
— Ja koopman – zee d’ Olde dan ij hebt er wal slag van, mor zon ding ‘is mij vrumd,• ‘k heb er niet veul vertrouwen in, en mien pèrd• nooit
Moar dokter – zee d’ aner – ‘t zoo hiel ienvoudig, vij Ièrt het de kooper perfect, ‘t gef toch zon gemak
Nee zee d’ 01 boas, – schei er no mor over oet, ik begun er niet au! —
Op ‘n middag stund de koopman al weer met auto veur de deur. Dokter luup er Ies tnn hen, dreide hier en doar ies an, en de agent dacht al dad’ ‘t wunnen had’.
— Bekiek no dat wagentien mor ies goed zeed’ • loopen, dokter loopen, stoaj verbiesterd van. ‘s Murgens um acht uur zet ij hum op tachtig kilometer en um kwart veur negen zit ij in Assen.
— Schei oet, man, schei oet zee d’ pil wat moe’k alle murgen um negen uur in Assen doen?
De agent stund verbluft um zuk hen te kieken, hie wus niet hoe ‘t hadde, wol nog wat zeggen, mor dokter was al weg.
— Zon dokter h ek nog nooit metmaakt zeed’ die man is niet wies, ik bedoelde toch niet dad’ murgen op mur• gen hen Assen zul jagen. Met zon kerl tien is joa totaal niks an te vangen.
No ja, gung Wilm wieder, mettertied IS er dan toch ‘n auto kommen, gien beste, ‘t was ‘n Olde, en aoar rammelden doe met over de weg. Op •’n kwoaje nacht, M.j zatten middel in ‘t veen, wol ‘t ding niet mèr. Met ‘n beiden was wij
er met an ‘t morreln, mor ‘t gaf almoal niks. Veul verstand haw er ok niet. van, mor op ‘t lest dacht wij dan toch daw ‘t lek vunnen hadden.
„Aw no mor wat eulie hadden” zee d’ ol boas. Mor hadden gien drup smèrderij bij oes.
„Loer dan ies wat rond”zee de pil cr ok ‘n hoes in de buurt is”.
‘t Was ok nog slim duuster, mor ‘n ende van de weg of’ vund ik ‘n klein boerderijgien. Ik tikte an ‘t glas en er kwam al gauw wat reurigheid.
„Wat is er te doen?” vruug de jong die de deur op ‘n kier dee.
„Eulie?”zeed’ „eulie?…. ‘k wil wal ies even heuren”.
Hie gung weer in hoes mor was er ok al zoo weer.
„De boas het gien eulie”zeed’ ‘t Was de knecht”begreep ik doe. Hie kuierde met hen d’ auto, want van dicht bij hadde nog nooit ‘zon ding zien. En doar stun wij doe weer te koekeloeren.
„Donders nog toe”zee dokter „doar zit wij. Al was ‘t desnoods mor wondereulie, zul jo boas c}ie bij d ‘hand hebben ? ”
„Dat wee’k niet”‘ zee de knecht, „ik wil nog wal ies even heuren”, en hie stevelde op hoes an.
„’k Geleuve dad’ weerum komp,” zee de pil, „woor blif no zon kèrl? ‘t Stopgoaren hefVe ok niet oetvunnen.
Ik zeg,’ nee: doar hefve vast gien schuld an. Doe de lamp doar in hoes op gung, zag ik er ien oet ‘t bedde kommen krupen, nou, as dat zien boas was, dan is dat ok gien licht in de nacht. Mettertied heurden wij de knecht weer ankommen stommeln.
„Ok gien drup wondereulie in hoes”zeed’ „mor zie hebt mij ‘n stuk of wat Urbanes pillen metdoan, die warkten net zoo goed as wondereulie, hef de boas zegd”.
Dat is doe de eerste en ienigste keer west, da’k de pil heb heuren lachen. Vluken dee dokter aans nooit, mor doe kwam er ok nog ‘n paar keer ‘n knoop tusken. ‘n Uur hèw doar nog wa Istoan knoojen, en doe kreeg ik de wagen zoo iniens weer opgang, zunner pillen nog wal.