'Provinciale overheden betuttelen niet maar sturen wel' D.G.P. 12-09-'97

‘Provinciale overheden betuttelen niet maar sturen wel’ D.G.P. 12-09-’97

,Provinciale overheden betuttelen niet,
Vervolg van voorpagina

„Een probleem dat steeds groter wordt,”stelt Mirjam de Meijer, „is het gegeven dat wij steeds meer geld nodig hebben voor grootschalige evenementen en producties. Dat moet ook en het is ook belangrijk, maar een gevolg is dat het kader ook steeds professioneler wordt. Dat wil zeggen: het kader dat betrokken is bij die grootschalige dingen. In die zin dreigt er een enorme kloof te ontstaan tussen dat professionele kader en de kleinschalige initiatieven die dat kader niet hebben. Wat al gevestigd is, heeft steeds meer nodig, en wat nog niet gevestigd is, dreigt steeds vaker buiten de boot te vallen.”

Marga Kool: „Die zorg deel ik. Er schuilt iets onrechtvaardigs in die scheefgroei, die kloof tussen dat vele geld voor een paar grootschalige dingen en dat weinige geld voor bijvoorbeeld vrijwilligersinitiatieven. Waar ik wel eens bang voor ben, is dat die kleinere groepen, die feitelijk in Drenthe de cultuur dragen, zeg
maar de basis, dat die op den duur ontmoedigd raken door al die tijd die ze moeten stoppen in dat kleine beetje geld krijgen. Het ontbreekt ze vaak aan faciliteiten en dat is soms dodelijk. Dat wreekt zich bijvoorbeeld vaak bij festivals. Je merkt dan dat na een paar jaar er binnen de organisatie een soort moeheid en demotivatieoptreedt. Daar wil ik de komende tijd ook aan dacht aan schenken.”

Terugtreden
Mirjam de Meijer: „Iets anders is dat we als provincie ook eens een terugtredende beweging moeten maken als het gaat om cultuur op lo kaal niveau. Het is in veel gemeenten nog zo dat als de provincie niets doet, de gemeente ook niets doet. Het is belangrijk dat je ook op ge meentelijk en lokaal niveau het politieke draagvlak groter maakt.

– Als we het over Groningen, Drenthe en cultuur hebben: in hoeverre speelt de mentaliteit van de Drent ofde Groninger een rol? Mirjam de Meijer: „Dat speelt een rol. Kijk alleen maar naar het verschil tussen de stad en de regio. Als ik in de stad Groningen het wââg om bijvoorbeeld een fotomanifestatie als Noorderlicht geen honderdduizend gulden meer te geven, dan staan die jongens de volgende dag wel in mijn kantoor om met de vuist op tafel te slaan. Maar in de regio is men doorgaans toch bescheidener, minder gebekt ook. Als ze al de weg weten naar de subsidies. Bovendien hebben Groningers ook nog wel eens een mentaliteit van: hoeft dat voor ons eigenlijk wel? Daaf heb je als overheid niet alleen rekening mee te houden, je moet er ook iets aan doen. Want we gaan niet uit van de opvating dat kunst met een grote ‘K’ er alleen voor de stad is en de amateurkunst voor de provincie. Dus probeer je ook de mentaliteit wat te beïnvloeden.”
Marga Kool: „Dat speelt ook in Drenthe, ja. Soms maakt de mentaliteit van mensen het
moeilijk om beleid uit te voeren. Als je wilt dat er in Drenthe werkelijk betekenisvolle dingen gebeuren, dan kan de provincie dat niet alleen betalen. Dat betekent datje mensen met flair en schwung nodig hebt die inderdaad ergens naar toe durven te stappen om geld bij elkaar te krij gen. En als je dat kunt, dan zeg je in feite: ik beteken iets. Die lef is niet iedereen gegeven. Maar dat is meteen wel het grote probleem: als , je te weinig mensen hebt die dat durven te doen, kun je nog zulke mooie nota’s schrijven; het komt domweg niet van de grond.”
Kennis
Maar alsje die mentaliteit wilt veranderen, zit dat dan niet heel erg dicht tegen de betutteling aan?
Marga Kool: „Natuurlijk, dat gevaar is er. Daarom geloof ik datje het ook meer moet zoeken in intermediairs die dat uitdragen, dan dat je dat overheid zelf moet doen.
Mirjam de Meijer: „Natuurlijk moet je niet betuttelen. Maar aan de andere kant: er is ook een tijd geweest dat je moest pretenderen dat je als politiek niets meer wilde. Dat werkte dus ook niet. Kijk, ik wil niemand dwingen om kunst mooi te vinden, maar het is wel zo dat het je verantwoordelijkheid is om te proberen zoveel mogelijk mensen er kennis mee te laten maken. Want veel mensen hebben domweg niet de gelegenheid om te bepalen of ze iets leuk vinden of niet, omdat ze er niet mee in aanraking komen.

Over kunst en cultuur klinken vanuit het veld bijna steevast sombere geluiden. Te weinig geld, te weinig draakvlak. Zijn die geluiden terecht?
Mirjam de Meijer: „Mijn ervaring is dat er in toenemende mate geld voor cultuur vrijkomt. Ook buiten de bestaande middelen om. Dat betekent dat het draagvlak voor kunst en cultuur groter wordt.”Marga Kool: „Dat geldt ook voor Drenthe. Natuurlijk wordt er soms bezuinigd, ook op cultuur, maar daar staat altijd weer net zoveel tegenover aan weer andere midddelen of nieuwe fondsen.”

Dus het geklaag uit het veld berust op een mythe?
Marga Kool: ,Ja, een mythe.”Mirjam de Meijer: „Dat is nu echt een mythe, ja. Maar aan de andere kant: het is natuurlijk nooit genoeg.”