Sfeervol vertellen in het Drents M.C. Z.W. 01-04-1983
Sfeervol vertellen in het Drents M.C. Z.W. 01-04-1983
Sfeervol vertellen in het Drents
Harm Boer, amateurconferencier
LHEE – “Ik wil dat amateurtje blijven, Ik maak ook geen reclame voor de optredens. Vaak gaat je naam van mond tot mond en word je vanzelf wel benaderd. “Aan het woord is Harm Boer uit Lhee. Drent in hart en nieren, een vlotte prater. Een man die geen prubliciteit zoekt voor hetgeen hij zuiver als hobby beoefent: de voordrachtskunst in het Drents, verhalen, gedichten, begrijpelijk niet maatschppij-kritisch en met een vleugje humor. Hij heeft er grote bekendheid door gekregen. Vele Drentse verenigingen in den lande heeft hij al geboeid met zijn optreden, evenals tal van verenigingen in de provincie zelf.
Voor Harm Boer is het toneel werk en het voordragen al bijna zijn leven lang een echte liefhebberij. “Het is eigenlijk ontstaan uit het kerkelijk jeugdwerk, dat je vroeger nog had. Het voordragen lag me, en ik ben daar mee doorgegaan.” Vanuit het amateurtoneel groeide tenslotte zijn specialiteit: het solo-optreden met voordrachten in het Drents.
“Het had lange tijd eigenlijk niet veel om het lijf”, aldus vervolgt de heer Boer. “De laatste jaren komt het Drents echter weer meer in de belangstelling. Aanvankelijk deed ik ook voordrachten gewoon in het Nederlands. Het is nu specifiek Drents geworden. Misschien is de belangstelling voor het dialect wel wat nostalgie. Ik weet het niet.”
VAN EIGEN HAND
De voordrachten en gedichten zijn van zijn eigen hand gekomen, geïnspireerd op eigen belevenissen. Leuke voorvallen die hem ter ore komen of bewerkingen van verhalen uit de Drentse literatuur. Daarnaast zijn ook de Drentse schrijvers en schrijfsters hem behulpzaam met het aandragen van onderwerpen.
“Ik breng vertellingen. Soms gedichten, maar overwegend proza. Een eenvoudig verhaal dat goed in het gehoor ligt en waarin voor het publiek veel herkenning ligt.” Harm Boer legt daarbij de nadruk op begrijpelijk. “Het zijn verhalen met een echt slot eraan. ’t Mag niet als een nachtkaars uitgaan. Het moet een begin en een eind hebben.”
De conferancier pakt er een map bij, waarin vele verhalen zijn opgetekend, en laat een voorbeeld horen. Daarbij blijkt duidelijk dat het voordragen hem in het bloed zit. Op zeer boeiende wijze weet hij van een eenvoudig verhaal een sfeervolle vertelling te maken.
UIT HET HOOFD
Bij zijn optredens leest hij overigens niet voor. ‘De tekst leer ik uit het hoofd voordat ik hem ga weergeven. Je moet niet voorlezen, de tekst moet lopen”, zo verklaart de heer Boer. “Voor ik een nieuw stuk breng heb ik het dan ook al zeker een maand in huis.” De voorstellingen van Harm Boer zijn avondvullend. “meestal tweemaal drie kwartier”, aldus Boer. Zijn vrouw gaat vaak mee. Harm Boer is door zijn hobby al in vele plaatsen in het land geweest. Vaak op uitnodiging van plaatselijke Drentse verenigingen. Zo heeft hij zijn voordrachten al laten horen in bijvoorbeeld Amsterdam, Den haag en Rotterdam. Van de vooraankondigingen die de verenigingen verspreiden, heeft hij inmiddels al een plakboek vol. Bewaard worden ook de kranteartikelen met recensies en verslagen van de optreden.
Daaronder bevinden zich ook berichten over de uitreiking aan hem van de Grada Eding-Askes prijs, omdat hij drie maal achtereen de eerste prijs wist te behalen bij de jaarlijkse voordrachtwedstrijd voor amateurs, een jaarlijks in “De Muzeval” te Emmen terugkerend evenement.
ACTIEF
De heer boer is overigens op meer tereinen actief. Zo is hij lid van de eindredactie van “Oens Wegwiezertie”, een blad dat wordt uitgereikt onder ouderen in het werkgebied van de Stiching Welzijn Ouderen Dwingeloo/Havelte/Diever/Vledder. Tevens maakt hij deel uit van het gezelschap dat tweemaal per jaar in Dwingeloo de boerenbruilof opvoert.
Wonen doet hij al 35 jaar in het rustieke, landelijke Lhee. De boerderij waar hij eens zijn bestaan uit haalde, is nu geheel aangepast aan de huidige tijd. Waar eens de koeien stonden wordt nu geslapen. Harm Boer heeft momenteel een baan voor halve dagen bij het H..uiswerk Drenthe.
SMILDE
Zijn wieg stond 62 jaar geleden in Smilde, – Zijn vader was akkerbouwer. Toen Harm een eigen bedrijf betrok in Lhee, schakelde de boerenzoon over op de veehouderij. Na 25 jaar lang boeren stopte hij ermee op zijn vijftigste. “Net als veel anderen toen de schaalvergroting inzette”, zo verklaart hij. “Daarna heb ik tien jaar lang gewerkt op het kantoor van de plaatselijke ruilverkavelingscommissie. Nu doe ik administratief werk voor de kruisvereniging.
Hij wijst naar buiten. “Vroeger was Lhee niet meer dan 15 gezinnen. Met de veranderende tijden veranderde Lhee ook. Nu is de ene buurman van mij een dokter, de andere een accountant. Het is niet slecht dat ’t gebeurt, maar het gaat wel ten koste van het Drents.
Ikke
De zestig al veurbij,
Soms wil ik dat nog niet,
Maor echt ze heurt bij mij,
As een verleden tied.
Wat pien in rug of scholder,
Het grieze haor wat dun,
Mit al die dingen was ik older
Toen ik mij in de spiegel vun.
De naam – gewoonweg Boer,
Daor mus ik mit volstaon,
Een beetie plat, maor och
Mien va die hef ’t er ook mit daon.
Gewichtig bin ik ook
Daor loop ik graag mit rond,
En wie mij kent – die wet,
Daor löp die honderdvieftig pond.
Geliek de naam was mien beroep,
Totdat ik Abraham zag.
Kreeg toe mien eerste baos
En acht uur wark per dag.
Dee ofstaand van de spullen
En samen mit mien vrouw
Heb wij toen ofscheid neum’n
Van ’t eindeloos gesjouw.
Vaak loop ik as meneer,
Woon op de zelde stee,
En ieder deinkt hij is vergeten
Was as e vroeger dee.
Maor aj mij vraogt:
“Waor lig oe dieptste zin,
Waor bint nog oe gedachten?”
Dan vul ik weer het olde in.
H. Boer juni 1982