Sleutelroman rakelt Drentse rel op D.v.h.N. 14-03-2003

Sleutelroman rakelt Drentse rel op D.v.h.N. 14-03-2003

Sleutelroman rakelt Drentse rel op

Door Piter Bergstra
GROLLOO “Tijdens de affaire zei ik al: dit is zo krankzinnig, hier kun je een boek over schrijven.” Lukas Koops spreekt over een geruchtmakende Drentse rel, die in de jaren 1988-1991 de sfeer in zijn woonplaats Grolloo volledig verziekte.
De gemeenteraadsleden van Rolde legden een bom onder het dorp, toen ze de jonge nieuwkomer Mia Jansen benoemden tot directeur van de 1 openbare basisschool in Grolloo. Ze passeerden daarmee een leerkracht die al twintig jaar aan de school stond. Dit tot woede van de onderwijzers, die een groot deel van het dorp achter zich wisten te krijgen. De politieke partij Gemeentebelangen koos de kant van de oude garde, waardoor de dorpssoap zich kon voortplanten tot een politieke soap waarin demagogie en opportunisme hoogtij vierden. Het eindigde ermee dat de nieuwe directeur het veld moest ruimen. Het schisma in het dorp zou nog jaren doorzieken.
Koops voegde tien jaar later de daad bij het woord en schreef Schoeltied, dat vandaag verschijnt en de affaire van A tot Z beschrijft. Hij zat er middenin als vader van twee kinderen op de betreffende school en lid van de gemeenteraad. Hij koos destijds de zijde van de minderheid die vond dat de nieuwe directeur een eerlijke kans moest krijgen. Zelf raakte hij ook nog met haar verwikkeld in een liefdesrelatie. Ook deze krijgt een plaats in de roman, zij het dat Koops zichzelf neerzet als vrouw en er een lesbische relatie van maakt. “Dat heb ik gedaan om enige afstand te scheppen.”
Hij ziet het boek als een mengeling van werkelijkheid en fictie. “Ik heb nooit bij B en W- en teamvergaderingen gezeten maar ik schrijf er wel over. ” Toch kunnen de hoofdrolspelers zichzelf moeiteloos herkennen, al worden ze onder andere namen opgevoerd. Koops vindt dan ook dat hij een sleutelroman heeft geschreven,
Tijdens het conflict stapte Koops over van de gemeenteraad naar Provinciale Staten, waar hij tegen de gemeentelijke herindeling stemde, die de gemeente Rolde deed opgaan in een groter geheel. Dat zou hij niet weer doen. “Een gemeente op de schaal van Rolde is te klein, te dicht op de mensen. De wethouders zijn doodsbenauwd hun nek uit te steken.”
Tijdens en na de rel bleven dorpsgenoten hun hoofd afwenden als hij als exponent
van de ‘verkeerde kant’ voorbijkwam. Dat is nu verleden tijd, zegt hij. Ook na dit boek?
“Ik heb geen zin daarover na te denken. Ik heb de gemeentepolitiek, het dorp en
persoonlijke dingen in een mooi verhaal willen vervlechten, het was niet mijn bedoeling de boel op te rakelen of de verhoudingen te versto-
ren. Als dat het effect is, dan is dat jammer.”