Um de mens Douwes N.v.h.N. 13-12-1975

Um de mens Douwes N.v.h.N. 13-12-1975

Drenthe in dizze daogen
Door Bart Veensta
Um de mens Douwes

In ‘t Nijsblad van ‘t Noorden van vrijdag 5 december wodt andacht geven an de biebelvertaoling van Max Douwes, de man die dit jaor de culturele pries van Drenthe kreeg. Zoas bekend hef Douwes dit wark al veur jaoren lee’n op pepier zet en bij ‘t Drents programma van d’ R.O.N.O. was der nog al wardering veur en weuden der lezings van zien wark hollen.
Max Douwes wil der méér met. Hie zôt het as ‘n levenswark en longelt er Stark nao, dat dizze biebelvertaoling oetgeven wodt. Maor ‘t is der nog niet ;van kommen. Wel kreeg ‘t Drents Ge.’nootschap toenertied ‘n advies um der ‘n subsidie veur te geven, maor al gauw trôkken d’adviseurs d’hakken in d’wal, umdat ze wat te drok west hadden. Men har eerst ‘t advies geven en toen ‘t wark lezen.
Toen is ‘t blieven sloeren, maor now ‘is de biebelvertaoling weer an snee. En in ‘t nijsblad las ik, ik citçer: „De directeur van de Culturele Raad van Drenthe de heer A.E. Brons zegt in een notitie over deze zaak dat enkele duidelijke conclusies van het dagelijks bestuur van de Culturele Raad hebben geleid tot afwijzing van het manuscript van Douwes.’ ‘
Dan kriew ‘n riegel van feiten, waoraj oet opmaoken kunt, dat het wark van Douwes gien voot an de grond krig. Dan gow wieder met ‘t nijsblad en brengt oet de kraant nog wat notities van de heer Brons; „Het dagelijks bestuur van de Culturele Raad meent dat een verantwoorde Drentse vertaling alleen kan worden verkregen van. uit de Griekse grondtekst. De sectie Literatuur, (Drentse Schrieverskring) van de Culturele Raad heeft zich pn. langs ook met deze zaak beziggehouden. Daarbij is de gedachte naafvoren gekomen om bij wijze van proef, van de dialectschrijvers te vragen een van de Evangeliën in het, Drents om te Zetten. Zou dat experiment slagen, dan zou Max Douwes gevraagd kunnen worden om zijn goedkeuring te geven, ook de andere Evangeliën te bewerken. Zoals geschreven, heeft het dagelijks bestuur van de Culturele Raad deze suggestie niet overgenomen:’
Zo te lezen nuchtere feiten, maor der mag nog wel even wat van zegd wodden. Umdat er achter dizze nuchterheid een menselijk drama schoelgeeit. Want de heer Brons mag met zien daogelijks bestuur dan tot dudelijke conslusies kommen wezen, het is mij lang niet dulijk. En’t is ok wel even aans, as dat e schrif. Der is gien mensk opdracht geven um een van de Evangeliën in’t Drents um te zetten. Allént zul der naogaon wodden of de verkeerde klankweergaove bij te warken was. Wat nog meer ansprek, op de vergaodering van de sektie, waoras ok de heer Brons bij betrokken is, was hij het die met het veurstel kwam um now eindelijk is wat te doon an het wark van Max Douwes. Umdat ok de mens Douwes andacht mus hebben. De- anern Drentse schrievers, waren der vot veur.
De lof veur Douwes was algemeen, men wus hoe stoer as e ‘t har en men vuulde an, dat e zien levenswark toch wel geern in bookvorm wol zeen. Een van de Drentseschrievers har ‘t wark lezen en stelde dat’t wel te maoken was. Der is ‘n boetenstaonder bijtrôkken, in de darde vergaodering zul’t dan bekeken wodden.
Maor zowied is’t niet kommen. De Culturele Raod, het daogelieks bestuur, har de suggestie niet overnummen, veegde alles van de taovel. Meneer Brons heurt bij dit bestuur en daorum kwam ik er met te zitten.
Want Ibs van de vertaoling, was der ok nog de mens Max Douwes. Ik meende dit nog even te mooten zeggen, maor kreeg gien aosem. Der veul niks te praoten, het was al beslist. En unner de Drentse schrievers was zôlfs nog ene. „Bij nader inzien, zee’k het toch echt niet zitten”, zee e. Al har e dan zegd dat ‘t er echt wel inzat en de mens Douwes hum zo nao an ‘t hart laag.
Ik bin knap beroerd hen hoes gaon. En ‘k vraog mij nog of wat veur achtergronden der bint rond dit manuscript van Max Douwes. Dulijk is mij wel wodden, dat de mens Douwes in’t vlak van dizze vertaoling gien anhang hef. Zôlfs zij die zuk optrôkken hebt an zien wark, hebt er gien good woord
veur.
Now holdt mij dit al lang bezig, maor ik wol der niet over schrieven umdat de mens Douwes, bij alle teleurstellingen, gien verlet har van trammelant. Het daogelieks bestuur van de Culturele Raod zat der echter niet met. Ze hebt zuk glad drok maokt um ‘t via de pers dulijk te maoken, dat het wark van Douwes gien voot an de grond hef. Max Douwes kan now zôlf lezen dat ze nao zes jaor tot een dudelijke conclusie kommen bint.
Maor ‘t ende is der nog niet heer. Der is now ‘n plan um ‘t aners te doon. Hoe lang as’t duurt?. . gien mensk kan der’n zinnig woord van zeggen. Men wil zuk niet ophangen an de tied. Logisch, aj nao zes jaor tot ‘n conclusie komp, kuj niet overzeen wanneer aj an daoden toobint. Maor ‘t steeit vast dat er nooit een vertaoling van Max Douwes veur ‘t locht komp.