Wat wilde ik ook weer zeggen, gesprek met Ab Drijver

wat ik Wil is

iets bijschrijven

alles wat ik geschreven heb

is niet genoeg

er is meer etter in de wond

het moet er uit voor het te laat is

deze dag is voorbijgegaan

meer niet misschien had ik naar ze toe

moeten gaan

maar er stond een hopeloze wind

de zon scheen

maar de wind was guur

(oei, de kraag omhoog jongens

de wind is guur)

zij voelen het niet

daar,.in die warme grond

maar ik wel

ik sta er nog
boven

Ab Drijver is in 1944 geboren. Assenaar. Hij noemt zijn
ouders en grootouders „echte Drentse mensen”. Dat wil zeggen: altijd
werken, sappelen in het veen en opkijken tegen dominee en de politieagent. Na
de lagere school wordt hij 2 jaar geparkeerd (nog leerplichtig) op de toen nog
bestaande vglo.

Leerling-zetter als hij 14 is.

Mijn vader was gewoon fabrieksarbeider. En als ik
typograaf kon worden, had ik wat bereikt. Meer dan hij. Zo werd er gedacht.”
Zelf dacht hij er anders over.

Journalist worden. Maar hij miste de
opleidingsmogelijkheden en kwam bij Homas terecht. Sjoelbakken inpakken en ‘s
avonds korrespondent voor de Drentse en Asser Courant. ,Maar ‘s morgens op de
fabriek was er niets veranderd: ik kon geen journalist worden.” Dan de
militaire dienstplicht.

En daarna trouwen. Kinderen. Werken bij Poppel, de
aanstekerfabriek. Eerst in de produktie,- later als vrachtwagenchauffeur, tien
jaar. Drijver probeerde er ‘s avonds nog korrespondentiewerk bij te doen, maar
dat lukte niet meer. , Dus maar gewoon werken met de gedachte: dit is het dan
hè.” Wel vond hij al die jaren tijd om muziek te maken. In duo’s, in bandjes
en soms alleen met luisterliedjes („maar daar luisterde geen hond naar”)
op bruiloften en partijen en in dancings. Hij maakte een paar platen, waaronder
een Country & Western-LP. In 1977 veranderde alles. Poppel moest inkrimpen
en Ab Drijver werd voor de keus gesteld: terug de fabriek in of werkloos. „lk
was tien jaar bij de weg geweest en ik wist, achter de machine, dat kan ik niet
meer.

Zodoende ben ik een jaar werkloos geweest.”

Hij won een verhalenwedstrijd van de FNV en kreeg
daardoor en vanwege zijn muzikale aktiviteiten een uitnodiging voor een
optreden in Sonja’s GOED NIEUWSSHOW. En dat was voor Jan van Kooten aanleiding
hem bij de „Drents Asser” binnen te halen.