Zelfs de Russische geheime dienst kent Erik Harteveld Een eigenzinnig type D.G.D. 11-09-1999

Zelfs de Russische geheime dienst kent Erik Harteveld Een eigenzinnig type D.G.D. 11-09-1999

De Russische geheime dienst kent Erik Harteveld
Een eigenzinnig type

Vader maakte muziek, moeder schreef gedichten, wat moest dat wel voor een kind worden? Een muzikant, een dichter. Misschien wel acteur of programmamaker of taalkunstenaar? Het is niets van dat alles geworden, het is Erik Harteveld. Hij is van alles wat, maar voor alles een eigenzinnig type, met meningen die nogal eens in strijd zijn met de als algemeen geldende normen. Met name is Harteveld op dit moment actief in de Drentstalige bluesband de Kopstubbers. Een band met
eigenzinnige muziek, waarbij geen plaats is voor egotripperij

rik Harteveld is een geboren Assenaar, maar heeft tegenwoordig zijn woonstede in de oude mavoschool van het Groningse dorpje Rasquert. De grootste invloed op zijn wereld heeft plaatsgevonden tijdens zijn jeugd in Grolloo. Het culturele klimaat in dat Drentse dorpje bracht hem in de muziek.

Door Rob ten Have

Volgens Harteveld behoort hij tot de tweede generatie bluesmuzikanten: „Ik ben daar echt begonnen met muziek maken. Wij kwamen een generatie achter Harry Muskee aan. Henk Lanting en Egbert Meijers hadden toen grote invloed op de muziek in dat dorp. Er was daar een goede cultuur voor muzikanten. Toen ik veertien was speelde ik al met mijn tweelingbroer Alex op het Loosdrechts jazzfestival. Toen was dat het jazzgebeuren van nederland.”
Harteveld bleek over een talenknobbel te beschikken. In Groningen ging hij de Nederlandse taal en letteren en Slavische talen studeren. Vandaar dat hij nu naast de normale buitenlandse talen zoals Frans, Duits en Engels ook Tsjechisch en Russisch spreekt. Natuurlijk bracht hij ook veel tijd door in de muziek. Bijvoorbeeld als slaggiarist in een zigeuneriazzorkest.

met de sprekende titel Hoss is dood. Daarnaast is hij actief als acteur. Met name bij het geven van vaardigheidstrainingen aan politie en bedrijven. Zoals hij zelf zegt houdt hij zich bezig met verbale communicatie. „Het is de muze van de muziek, het toneel, de poëzie enzovoort. Alles wat met taal te maken heeft.Je kunt alle emoties omvatten, angst, blijdschap, verdriet en noem maar op.”
Natuurlijk is hij nog actief in de muziek. Samen met de Kopstubbers maakt hij Drentstalige blues. De band begeeft zich op het grensgebied tussen theater en muziek. De eigenzinnige teksten en muziek op de eerste cd zin allemaal van Harteveld. „Alle teksten staan os van elkaar. Meestal gaat het over grootspraak van jongens. Om de groei naar volwassenheid te camoufleren doen ze dat door te snakken.”

Van streek
Veelal treden de Kopstubbers op festivals op. De kleedkamer delen met deze groep is voor de col lega’s meestal geen pretje. „We proberen ze natuurlijk wel in de gordijnen te jagen met opmerkingen. Ze raken al helemaal In de war als je ze aat vragen hoeveel grepen en akkoorden ze ennen. Dan vertel ik ze dat ik net die week er nog eentje bij heb geleerd. Ze raken dan helemaal van streek.”

Uitdrukken
In tegenstelling tot de mening van veel Drentstaligen is Harteveld juist niet van mening dat een Drent zich in zijn eigen taal beter kan uitdrukken dan in het Nederlands. „De taal is niet meegegroeid. Om het maar zo te zeggen. Ik kan mij in het Drents niet één op één uitdrukken. In het Nederlands wel. Sommige woorden in het Drents zijn heel kernachtig, maar er zit een wereld van betekenissen achter. Dat is lastig voor de nuanceringen. Als ik met iemand in een filosofisch gesprek ewikkeld ben, dan moet ik dat in het Nederlands doen om duidelijk te kunnen maken wat ik bedoel. Omgekeerd is het net zo, daarom zijn mijn gedichten ook niet te vertalen in het Nederlands.