In het weekend van 15 tot 17 september was der in Valthermond het festival “Voel het Veen”. Bert Hadders hef gasten an taofel ontvangen, Edwin Jongedijk zung liedties en Herman Sandman wus het niet, maor zee het toch.

Dichter en schriever Egbert Hovenkamp II schreef een TerPlekkePoeem tiedens dit festival, dat daor ok oetspreuken is.

 

BERICHT OET ‘T VEEN

…Jan Veen löp met zien dweellocht in de haand deur…uh…’t veen

(hij komp van ‘t zaand)

nao wat strunen

zöt e locht

geeit der hen >

een hoop volk is der op batterij

der steeit een praottaofel

met volk daoran

eein daorvan stukt oet

hoou of ‘t veen ervaoren wodt

en hoou of der leefd wodt;

de zaanger zingt

de zun schient

zien akkoorden op boeten

de muren um oous hen

‘t leven is met oous

de zaanger zingt

de waorheid naor oous toou

krek as in een relaotie

tweei kaanten in en oet aodemt

tweei kaanten underdak bint

tweei kaanten um mekaor hen daanst

tweei kaanten met mekaor sjaanst

de tied gledt van toen naor nou

wat der was…wat der opdeuken is >

waoter deur een kaole vlakte, aaindeloos

veen was de undergrond veur wat gruide

waor pecunia bluide

overaal kwamen ze vort en maor graoven

roeg volk, zoas dat het, staopelde ‘t törf

der was niet allent armooude

binj gek!;

der was volk dat l e e f d e

dat haandelde   dat haanden oet de mouwen

jaor in   jaor oet   seizoenen

elk haar zien eigen “bubbel”

waorin waarkverwaanten

graoven en maor graoven

eerappels krabben   graoven met vörk en haanden

nei leven

kerk en schooul oet de grond stampt

febrieken lokten volk naor zuch toou

sociaole ‘bubbels” knapten oet mekaor

bussen reden of en an

winkels deden de deuren dicht

volk gung met auto op pad

naor wieder en gooudkoper vort

(middenstaanders stickerden zuch loos hen de mensen)

de taol sprek zuch oet

naomen draogt van waor

naomen zèegt waj an maans hebt

en het törf stun te dreugen

de zaanger zingt zien leeid

umaarmt oous met wat oet zien leven;

pien   underwegens   klappen kriegen   de duvel   de Leeive Heer   krassen op de ziel   vrouwlu die as daanst

umaarmd deur klaanken oet haart en ziel –

een leeid-verhaol

verhoezen van ‘t veen naor argens aans

en maor schrieven over wat je angeeit

kieken naor de mèensen

waor aj haot en leeifde bij veuilt

wat ‘t is…….ik zul ‘t niet weeiten

de pen gledt over ‘t pepier en woorden staot op

wat was is wèest

wat komp is der nog niet

wat hier vort komp hef heuil wat in de beein braacht

op pad gungen ze

in hoes bleven ze

de boeren zeuikt touw

de affiches zèegt NEE

hij kek naor de mèensen   vrag zuch of   wet ‘t niet

op pad dan maor

naor waor dan ok

pen over ‘t pepier laoten glieren

woorden op laoten staon

en wieder: ik zul ‘t niet weeiten

naor ‘t teniel dan maor

de plaanken op   schrieven eerst   putten oet de grond   vrouwen an ‘t woord   wat ze overkwaam   kieken in het hoes   herinnerings duukt op   deuzen gaot open   zeuiken in een hoes naor verhaolen   de plaanken op   plukken oet de locht waor as ze umheer daanst   nou   hier   op de plaanken   historie vanneis op aodem

 

~~~

 

de zaanger en zien zwienen

het zaand en het veen

de taol   het zoepen   het breken van haarten   het herinnern van kameraoden   het stiekum smoken   het drinken en het roken

as Drent binj altied stoned omdaj tussen hunebedden woont

(dat scheelt in de kosten)

het herinnern van een kameraod

het pad dat as e gung

het ankieken   het naokieken

het weeiten van zien golden haart

waor as e zölf gien weeit van haar

…de boom stun in de weg…

herinnerings bint bleven…

een neie tied komp op batterij

taol gledt van de tong vort   aandert zuch

underwiel bakt en knipt ze

en bepaolt de pries (nao ofspraok)

op pad gaon in ‘t leven

weerum kommen   niet vort gaon   dooun   laoten   laoten weden   op fietse op feesten an   keet maoken   zoepkeet

de leeftied brèengt van ales met zuch met

as je haor maor gooud zit

as ‘t kind maor welkom is

ik het peerd bin

dat de daans maor lössies is

dat het haart klopt

dat der leven is

het opgruien geeit zo haard

ik zeei het veurbijgaon

ik kiek naor het haandtie um mien vinger hen

weeit daj welkom bint   de heuile tied

de aandere tied:

‘t café met veul biezunders

piraoten zungen zuch oet de jukebox

de geheime zenders knalden oet de ether

de middengolf

op fietse verzeuiknummers veurbereiden

DE GALM DE GALM DE GALM DE GALM

wiezer met de tied

tied met wiezers

wiezen dat de studio een kaomer veur ‘t poppie mus wodden

(de plietsie regelde dat)

gien volgende keer meer

op ‘t café an

kieken of ‘t lös is

zin in een zeupie

op doen an –

bruloften en partijen   biljarten   roken in een roeme ruumte   baankzaoken waden ok regeld   wat aal niet

kassa under de aarm

romantiek met munten en biljetten en ach > de tied tèelt zuch oet

“schrief maor op” > de tied tèelt zuch oet

de tied klinkt zuch weerum

rock ‘n’ roll dreunt zuch

naor heufd en haart

naomen laot herinnerings opduken

laot maor kommen

laot maor gebeuren

leven klönk in de meziek en vun plaots

‘t kun minder   ‘t kun net

‘t was uniek   der was pebliek

de umzet kun der met deur

het interieur vreuig um een beurt

lös van dat: het is gebeurd

der is van heurd

het was hier

het was waor

elk en eein was der bij: ik ok en ij en jij

net as dizze aomd:

Jan Veen löp met zien dweellocht hen boeten, döt herinnerings in de buus

geeit

op

‘t

zaand

an

 

© Egbert Hovenkamp II