Schriever Tjaart Imbos oet Hoogeveen is oflopen zundagnacht op 82-jaorige leeftied oet de tied kommen.

Tjaart Imbos, een bescheiden mèens, is in het begun van de jaoren tachtig schrieven gaon in de streektaol. Hie dee dat eerst under een pseudoniem. Naost kinderpraot, spreuken, wissewassies, zoas hij ze nuumt, schreef e gedichten en verhalen.

Toen e under zien eigen naam schrieven gung, duurd’e het ok an um zien diepere gevulens tot oetdrukking te brengen, zoas in de cyclus rond het hengaon van zien pap. ‘Het peil van de zundagsdichter bi’j hielemaole ontstegen’, hef de journalist Lammert Huizing ooit tegen hum zegd.

In de Hoogeveense kraant verschenen zien verhalen over Jaopek en Henderkien, die e zölf illustreerde met pentiekenings. Zien gedichten verschenen met een zekere regelmaot in Oeze Volk en Roet. Een diel van de gedichten is opnummen in de bundel Aander wark oet 1991. In verscheiden bloemlezings is wark van hum opnummen.

Tjaart was lid van de Drentse Schrieverskring en de Taalcompagnie, een groep Hogeveense dichters. Umdat het gebroeken van de streektaol grote weerde veur hum hef, is e docent worden bij Drentse Taol. Dat gaf hum de bevoegdheid um Drenthecursussen te geven. Jaorenlang hef Tjaart Imbos in de redactie van Oeze Volk/Maandewark-Oeze Volk zeten.

Wij wenst zien femilie en naosten starkte.