Ik hou van het Drents omdat het authentiek is. Eeuwenoud. Wonderlijk mooi uit de mond van haar sprekers.

Ik hou van het Drents, omdat het mij veel gegeven heeft. Een geduldige, kundige drager was het, voor mijn gedichten, gedachten en verhalen. Met de humor in haar uitdrukkingen en woordenschat. Met haar zachte, verborgen emoties, direct onder de huid van haar klanken. De taal gaf mij een band met de mensen. Ze schonk mij lezers en publiek. Wat kan je anders doen, met zo’n taal, dan er “geweldig wies op wezen”?