Ik hol van het Drents umdat het authentiek is. Ieuwenold. Wonderlijk mooi uut de mond van heur sprekers.

Ik hol van het Drents, umdat het mij veul egeven hef. Een geduldige, kundige drager was het, veur mien gedichten, gedachten en verhalen. Mit de humor in heur uutdrukkings en woordenschat. Mit heur zachte, verbörgen emoties,  votdalijk under het vel van heur klaanken. De taal gaf mij een baand mit de meinsen. Zij schunk mij lezers en publiek. Wat zoj aans, mit zo’n taal, as der geweldig wies op wezen?