In de bundel ‘Veenbraand’ bint gedichten te vienden die melancholisch van karakter bint, over heur olders die tiedens heur jeugd in Zeeland woonden, of over heur kiender die op eigen bienen koomt te staon. Suze Sanders (pseudoniem van Albertien Klunder-Hof) stiet daor tussenin. In heur eigen wereld, mar ok in de grote wereld, as zij schref over het bloedbad op Utoya, zij is betrökken. En zij wil dat delen mit heur lezers.