Jannie Boerema

Jannie Boerema is op 1 jannewaori 1946 in Nörg geboren. Zie komt oet een boerenfemilie.

Jannie Boerema (1946)

Dat ze nao heur schoelopleiding bij een boekhandel an ‘t wark giet, is gien toeval. Ze holdt van boeken. As ze een paar jaor later as au pair naor Engeland giet, gruit heur belangstelling veur de Engelse taol en cultuur. Weerum in Drenthe hef ze in verscheiden dörpen in Noordenveld woond. Tegenwoordig woont ze in Zeijen.

In 1980 komt der twee Nederlandse boeken oet van Jannie Boerema. Ze zeg zölf dat ze veul had hef an het contact dat ze har met de Drentse dichter Hans Heyting. Deur hum begunt ze ok in heur moedertaol, het Noordenvelds, te schrieven. Dit wark komt in Roet, Oeze Volk en een paar bloemlezingen. Begun jaoren ’90 wordt Jannie Boerema redacteur van het Maandblad Drenthe. Ze maakt veur dat blad interviews met spraakmakende Drenten.

Streektaolactiviteiten:

  • redigeerde Stoelendaans (1985) een boek met teksten van en informatie over twintig Drentse schrievers;
  • organiseerde in 1988 Perspextief, een samenwarkingspreject van Drentse kunstenaars en dichters;
  • vertaolde Shakespeare en Oscar Wilde;
  • schreef liedteksten veur Drentse zangers;
  • warkte met an Wieder met mekaor, een cursusboek Noordenvelds;
  • was een toertie bestuurslid van de Drentse Schrieverskring.

In 1985 weur heur (as eerste) de literaire anmoedigingspries van Roet, de Reyner Onno van Ettingenpries, toekend. In oktober 2006 hef Stichting Drentse Taol een schrieverspetret veur video en dvd van Jannie Boerema maken laoten.

 

Boekpublicaties:

  • Onder andere over olijven (proza, 1979);
  • Het begint te dooien (poëzie 1980);
  • Leeid van de sirene (proza en poëzie, Zuudwolde 1985);
    bestiet oet körte prozateksten en gedichten. Het thema is tweeledig: ‘t verlangen naor de liefste en het besef van onmacht om de liefde in stand te holden.
  • Dialoog met een eiland (poëzie, Meppel 1986);
  • Een roze wolk (proza, sprookjes Amsterdam 2000);
    hiervan verscheen ok een Nederlandstaolige versie.
  • Over de Regenboog (poëzie, Zuudwolde, 2005);
  • Kinderen van de NSB (2010, Noordboek)
  • Leeive Lieve Eva (poëzie, Beilen 2017).

Een keur oet het wark van Jannie Boerema:

 

VIEFSCHAFTSNEI

Har ik je oppakt
en op handen draogen
ik was in boeten gaon
har ik je in de snei henlegd

Zo lag je op mien laogie witte snei
ik plukte viefschaftbessen van de hulst
die heb ik in een vaosie teld
die heb ik oetstrooid
rond de lijnen van je kolde lichem

Toen waren der bessen over
en daor heb ik een kussen van maokt
onder je stieve scholders en je nek
en je dunne grieze haor

Ik heb je leeif
en daorom lig je
in de viefschaftbessen van de
greuine hulst op mien laogie witte snei.
Nou is het viefschaftsnei

Oet: Over de regenboog

 

WOORDEN OP DE GOLDSCHAOL

Woorden op de goldschaol
Het is een odyssee
dit boouk van vloeibaor lange daogen
en het duurt maor; dat
riegels woorden wegen
van de bodem vortslaogen

As ik zunder geluud was
dan zul de echo niet bestaon
as jij gien stem meer hadden
dan dee ‘t niet zo verrekte zeer
tot dwaars de bodem deur

Dit boouk van vloeibaor lange daogen
is een hels en ketsend odyssee
en het duurt maor;
en het duurt maor, dat
wurgende wegen van woorden
tot op de bodem van de goldschaol

Oet: Strèupers van de taol