Janny Bruins (1955)
Eerst bij het Centrum veur Jeugd en Jongernwark in Börger, daornao bij de Stichting Opbouw Drenthe in Assen, die later overgung in STAMM, Centrum veur Maatschappelijke Ontwikkeling Drenthe. Janny bleef der tot 2009 warken, u.a. as communicatiemetwarker. Um bedriefseconomische redens weur heur baan in dat jaor opheven. Vanof die tied is ze gangs met allerlei vrijwilligerswark, zoas keurnoot (taolvrijwilliger) van het Huus van de Taol, maor ok op aandere maatschappelijke terreinen zet ze zuch vrijwillig in.
Op de middelbare schoel begunde Janny Nederlandse gedichies te schrieven. In 1986 dee ze met an de Drentse spellingcursus die op Radio Noord geven weur deur Marga Kool en Martin Koster. Schrief ies een gedicht of verhaal, was de opdracht as ofsluting van de cursus. In de categorie gedichten wun ze de daarde pries. De jury rikkemedeerde an um de gedichten naor de bladen Oeze Volk en Roet te sturen. Oeze Volk hef heur bijdrage plaotst en zo begunde heur schrieverij in het Drents. Schrieven mag Janny Bruins geern doen. Veur de opvolger van het Maondblad Drenthe, Drenthe Totaol hef ze verscheidene jaoren interviews schreven, in ‘t Nederlands.
De liefde veur het Drents hef ze van hoes oet metkregen. ‘Het zit in mien genen’, zeg ze daor zölf over. Heur olders hebt ok jaoren in de woordenboekgroep van Raol van dr. G.H. Kocks zeten.
Met het verschienen van de bundel Weerdevol moment op 9 november 2007 gung ‘n lang bestaonde wens van Janny Bruins in vervulling. Schrieverij over gewone dingen in ’t leven, die de draod van het leven weergef, herkenning oproepen kan en hiel toegankelijk is.
Boekpublicatie:
- Weerdevol moment (2007).
Een keur oet het wark van Janny Bruins:
WEERDEVOL MOMENT
‘k Vuul zien aodem in mien gezicht
met zien kop op mien aarm
lig we stief tegen mekaor an
Hij kek naor mij en laacht
heldere blauwe ogen hef e
genoegelijk lig we in berre
Hij wil nog wat zeggen
‘k leg de vinger op mien mond
nee, nee nou niet meer
Nog één dikke smok
dan gaow slaopen
welterusten mien kind
BESTEMPELD
Je zult maor een eui wezen
en je hebt lekker vrijd
dan loop je veur aop
met zun vlek in de wei
De ram met ‘n stempelkussen
hef zien mark achterlaoten
zodat elkeneen kan zeen
waj saomen hebt daon
Wichter bint gelukkig niet as euigies
want bij heur kan der gieneen
an de boetenkaant van ‘t vel
heur gekleurde stempels zeen