Roelf Klunder (1909-1997)

De boerderij van zien volk stun wat achteroet, naost de grote kerk. Op vieftienjaorige leeftied is e al oet Drenthe vortgaon. Roelf gung toen naor een kostschoel in Nijmegen um veur underwiezer te leren.

Hie begunde zien loopbaan an de geriffermeerde schoel in Kerkenbosch. Toen e de akten wiskunde, natuurkunde en handel haald har, kwam e in ’t veurtgezet underwies terecht in Vriezenveen, Waddinxveen en Breda. Daor is e in 1997, 87 jaor old, oet de tied kommen.

Roelf Klunder har veul op met de schrieverij. Hie dee dat eerst in ’t Nederlands, maor nao de oorlog ok in ’t Drents; zien Drents, het dialect van Zuudwolde. Hie hef feilijk niet lang in Drenthe woond, maor zien belangstelling veur de streektaol is altied bleven. Zien eerste gedichie gung over een keverdie. Hie schreef daorover: ‘Det geet de kaant oet die zien koppien kös’. Nou, dat dee de schriever ok, hie volgde ok zien koppie en schreef aal meer in ’t Drents. Het maondblad Oeze Volk hef daor goed op inspeuld en plaotste veul van zien gedichten en verhalen.

Roelf Klunder was een man die zuch niet op de veurgrond stelde en die zuch makkelk anpaste an een veur hum vrömde umgeving. Daorum vuuld’e zuch ok in het Brabantse laand goed op zien plaots. Deur zien Drentse schrieverij bleef de band met d’olde landschap overèende.

In 1985 verscheen bij Het Drentse Boek zien gedichtenbundel Zoer en zute. Wat opvalt bij zien gedichten bint de vaste versvörm, traditioneel riem, trefzekerheid, poëtisch taolgebroek en de diepere gevulens daorachter.

 

Boekpublicatie:

• Zoer en zute (1985)

Een gedicht oet het wark van Roelf Klunder:

 

In het gedicht ‘Ballade van de kleine dingen’ hef e zuch laoten inspireren deur de Franse lyrische dichter oet de middeleeuwen Francois Villon: Je connais tout, fors que moi-même. Of, um het gewoon in ’t Drèents te zeggen: Ik ken iederien, behalve mijzölf.

Ballade van de kleine dingen

Ik ken de bomen an heur blad,

ik ken de veugels an heur veren, ik ken heur kleuren, fel of mat,

ik ken het vrömmes an heur kleren,

ik ken de laomer an heur bleren,

ik ken de zanger an zien lied,

ik ken de spraok van stadse heren,

allent mijzölf, – die ken ik niet.

Ik ken het dörp, ik ken de stad

ik ken de boeren en heur peerden,

ik ken heur geldbuul, dik of plat,

ik ken de schraopers an ’t begeren,

ik ken verkwisters an ’t verteren,

ik kenne luien, die nooit zwiet,

ik kenne dommen en geleerden,

allent mijzölf, – die ken ik niet.

Ik ken de zunne op mien pad,

ik ken het lachen en het reren,

ik ken de mèensen an heur schat,

ik kenne kleine en grote weerden,

ik ken er veule die ’k kan eren,

ik kenne menig hoge piet,

ik kenne goeien en verkeerden,

allent mijzölf, – die ken ik niet.

Ik ken ’t geluk en die ’t ontberen,

ik ken het lèven en zien stried,

ik ken de dood, die ’k niet kan keren,

allent mijzölf, – die ken ik niet.