Hennie Stokker-Stadman (1956)
Heur olders hadden een (hoef)smederij en een galanteriewinkel overnummen van opa en oma, die bij heur inwoonden. Ze vun heur grote liefde in Gastern en ze kregen twee jongens, die undertussen volwassen en oet hoes bint. Sinds 2002 woont ze met plezeer in Exloo. Deur gezondheidspreblemen kun zij heur wark as pr-metwarker niet meer doen. Maor ze gaf der een positieve drei an en gebroekte heur ervaringen um een boekie te schrieven over een longembolie. Ok gef ze daor geregeld lezings over.
Deur het winnen van een schriefwedstried kwam ze terecht bij het Huus van de Taol en daordeur weer bij de schriefgroep Schriefwark. Ze hef ervaren dat er veul te leren is van mekaar. Ze wordt regelmaotig oetneudigd deur verienings in de previncie, zoas de Vrouwen van Nu. Hennie is vaste dielnimmer an schriefwedstrieden en kreeg de eerste pries bij de Marieke schriefwedstried in 2009.
Naost schrieven en het veurdragen oet eigen wark holdt ze van vekaansie, fotograferen en sieraoden maken.
Boekpublicatie:
Een gedicht van Hennie Stokker-Stadman:
Oeps
Oeps, ’t is zo wied
ik raok mien verbondenheid kwiet
Ik gao ’t waarme nust verlaoten
en moet d’r nou zulf wat van maoken
Ik heb negen maonden geborgenheid had
maor moet nou allén op pad
Negen maonden lang
was ik niet bang
Ik lag veilig in mien hollegie
veur mien mam was dat niet altied ’n lollegie
Want ik ben nogal drok
en heb ’t niet zo op met een klok
Wanneer mien mam wil slaopen
mag ik graog een koprol maoken
Ik ben heulemaol goed te pas
as ik dukel in mien vruchtwaoterplas
En ik laot mien mam soms heel arg hoesten
as ik heur por met mien dichte voesten
Of as ik schup tegen heur blaos en ingewanden
daordeur kreg mien mam dan steevast zuurbranden
’t Is toch wel heul speciaol
om zo te nusseln in de moederschaol
En dat ik dit kan
komp deur mien pap en mam
Ik ben ze nog alle daogen dankbaor
dat ze zo wies bent met mekaor
Want was dat niet zo west
lag ik nou argens achter op een bult mest
Ze hebt me de kaans geven
om op dizze wereld te leven
Ik heb negen maonden rondzwommen
en mag nou naor boeten kommen
Dit wordt nog een heule toer
mien mam kreg ’t vast nog even stoer
Want ik moet deur zo’n klein gattie naor boeten
met mien beide haanden en voeten
’t Wordt even zweten veur mien mam
maor saomen met pap kan ze ’t vast wel an
Oeps, mien vruchtwaoterbad brek deur
kom op pap en mam, we gaot d’r veur
’t Is nou echt tied
dat we mekaor eindelijk is ziet.
Oet: Angst en Verlangst (2010 Het Drentse Boek)