Oflevering 43 – Bertus Reinders – dinsdag 16 april
Het Huus van de Taol heeft in samenwerking met RTV Drenthe een vijfde seizoen gemaakt van de Drentstalige podcast Praot Drents Met Mij. In deze podcast praat directeur van het Huus van de Taol Renate Snoeijing met bekende en minder bekende Drenten over de rol die de Drentse taal in hun leven speelt.
Buiten spelen
Als klein jochie was Reinders veel buiten te vinden: ‘Gelukkig hadden wij niet aans en mus je wal naor boeten. Ik dèenk nou wal ies dat het nou ok nog zo weden mus.’
Toneelspelen
Bertus speelt al 48 jaar toneel bij ‘Tot Ons Genoegen’ in Grolloo. Het acteerwerk komt hem soms ook wel eens van pas als raadslid in de gemeente Aa en Hunze: ‘In de raodszaal hej ok kluchten en drama’s.
Bestuurder
Reinders groeide op op het boerenbedrijf van zijn ouders: ‘Wij zegt in de femilie altied: ‘Mien mam was boer en mien va was bestuurder’’. Zijn vader zat namelijk, net als Reinders zelf, in alle verenigingen van Grolloo. Ook zijn vrouw zit in veel besturen, maar ze zitten samen op toneel: ‘Dan hej in ieder geval organiseerd daj mekaar een aovend ziet’.
Maatschappelijk betrokken
Reinders vindt het belangrijk om maatschappelijk betrokken te zijn, maar hij vindt het ook gewoon mooi om onder de mensen te zijn: ‘Ik leer veul en graag van mèensen um mij hen. Daor wor je ok riek van’.
Politiek
Reinders zit al sinds 2010 in de raad en hoewel hij nog gerust een vijfde periode mag doen, is dit voor Reinders zijn laatste periode: ‘Ik heb zoveul andere dingen, die kosten ok tied. En daor komp bij dat het in de politiek de eerste periode leuker was dan dat het nou is’. Reinders ziet dat het persoonlijk belang vandaag de dag vaak belangrijker is dan het algemeen belang. Zo hoort het volgens hem niet te zijn.
Drents spreken
Reinders heeft als raadslid wel gemerkt dat gespreken in de streektaal makkelijker gaan, omdat het gevoel anders is: ‘Je staot dichterbij mekaor dèenk ik aj gewoon in plat praot met mekaor’.
90.000 foto’s
Toen de eerste digitale camera’s kwamen, had Reinders er ook een. Met als gevolg dat hij altijd ‘de foto’s maken moest/mocht’ bij bijeenkomsten en activiteiten van de verenigingen waar hij bij zat. Het resultaat is een digitale collectie van maar liefst 90.000 foto’s.