Jennie Lambers-Niers (1956)
Maor zie gruide op in Nei-Schoonebeek en in Weiteveen. Nao de Mavo in Schoonebeek en de aovendhavo in Emmen studeerde ze tiedens heur huwelijk theologie.Van 1988-1996 was Jennie Lambers-Niers kerkelijk warker in Gramsbargen en vanof 1996 was ze predikant in achterienvolgens Hesseln (Oosterhesselen) en Zwartemeer. In 2002 is ze met emeritaat gaon, maor zie is nog jaoren geregeld veurgaon in kerkdiensten, veur een belangriek diel ok in het Drents. Pas de leste jaoren döt Jennie Lambers-Niers het wat kalmer an.
Zie zit ok in de Warkgroep Drentstaolige Kerkdiensten van het Huus van de Taol. Jaorenlang hef ze hiervan veurzitter west.
Jennie Lambers-Niers hef drie maol het Drents Dictee wunnen. Sinds 2002 schref ze gedichten en verhalen in Oeze Volk, Maandewark/Oeze Volk en Zinnig. In de harfst van 2007 stun der veur het eerst een gedicht van heur in Roet (namelijk Kerkdienst). In verzamelbundels is wark van Jennie Lambers-Niers opnummen.
As lid van de Warkgroep Drentstaolige Kerkdiensten én as privé-persoon is ze al jaorenlang gangs met het vertalen van biebeldielen en is understaonde liest van publicaties het risseltaot.
Boekpublicaties:
- Bericht van Jacobus (2004, vertaoling deur de warkgroep);
- Het Neie Testament in een hertaoling van Max Douwes (2007, een bewarking samen met Frits Rosenbaum);
- Twaalf Profeten (2009);
- Biebels Dagboek (2010, samen met aandern);
- Jesaja (2012);
- Genesis (2015, vertaoling deur de warkgroep);
- Jeremia en Klaagliederen (2018).
Fragmenten oet de vertaolingen van Jennie Lambers-Niers, Jeremia 1 en wieder oet het verhaal Vrumd volk:
Jeremia 1 1Woorden van Jeremia, Chilkia zien zeun, ien van de priesters uut Anatot in het gebied van Benjamin. 2De HEER richtte zien woord tot hum in het dartiende jaor dat Josia, Amon zien zeun, keuning was van Juda, 3en wieder in de tied van Jojakim, zeun van Josia, tot an het elfde jaor dat Zedekia, Josia zien zeun, keuning van Juda was. In de viefde maond van dar jaor weur het volk van Jeruzalem afvoerd.
4Dit hef de HEER tegen mij zegd: 5‘Veurda’k joe in de buuk van joen moder vormd heb, kende ik joe al. Veurdaj geboren waren, heb ik joe al veur mij bestemd. Ik heb joe ansteld as profeet veur de volken.’ 6Ik zee: ‘Ach, HEER mien God! Ik weet niet wat a’k zeggen moet, ik ben ja veuls te jong!’ 7Mar de HEER zee: ‘Niet zeggen: ik ben jong, want ie gaot overal hen, waora’k joe henstuur. Alles wat ik joe opgeef, zeg ie heur. 8Wees niet bange veur heur, ik ben ja bij joe um joe te redden – zeg de HEER.’ 9Toen hef de HEER zien haand uutsteuken en mien mond anreurd. Hij zee: ‘Vuul mar, ik doe mien woorden bij joe in de mond. 10Wisse, op dit eigenste moment stel ik joe an over volken en keuninkrieken, um uut te roppen en af te breken, um te verdarven en te verrinneweren, mar ok um op te bouwen en te poten.’
11Wieder zee de HEER tegen mij: ‘Wat ziej nou, Jeremia?’ Ik zee: ‘Ik zie een takkie van een mangelboom.’ 12‘Dat hej goed zien’, zee de HEER tegen mij, ‘ik hold de wacht bij mien woord en doe wat a’k zeg!’
13De HEER preut nog een maol tegen mij: ‘Wat ziej ditmaol?’ Ik zee: ‘Een glunig hiete ketel, die vanuut de noordkaant overhelt.’ 14De HEER zee: ‘Uut het noorden wordt een vluuk uutgeuten over alle inwoners van het laand. 15Ik roep alle volken van de keuninkrieken uut het noorden – zeg de HEER. Elk van heur zet zien troon veur de poorten van Jeruzalem neer, tegen de muren rondom de stad, tegen de muren van alle steden van Juda. 16Dan spreek ik het oordiel over heur uut um alle duvelse dingen die ze daon hebt: ze hebt mij de rug toedrèeid, offers bracht an andere goden en bint op de kneien gaon veur dingen die ze zölf maakt hebt. 17Kom daorum in de bienen en maak joe klaor um heur alles te vertellen, wat ik joe zeg. Laot joe deur heur gien schrik anjagen, anders jaag ik joe schrik an veur heur. 18Vandaag maak ik van joe een vestingstad, een iezern pielder, een keupern muur tegen het hiele laand: tegen de keunings van Juda en heur leiders, tegen heur priesters en het volk van het laand. 19Zij komt tegen joe in het geweer mar kunt het niet winnen, want ik ben bij joe –zeg de HEER– um joe te redden’.
Vrumd volk
‘Waarde inwoners van Dierdorp, ehm, ehm, ie hebt vast wal heurd van de ramp in Reddesert. Het hiele land is onbewoonbaar worden. Deur de uutbarsting van de vulkaan Sandy bint duzenden dieren stikt deur de lava en de asregen. Ok de wonings bint der onder begraven. Ok veul onderèerdse wonings, zoas van de mol, bint deur de ramp totaol verrinneweerd. Ik heb jullie vanaovend bij mekaar roepen umdat ik vind, ehm, ehm, dat wij ‘de arme dieren daor helpen moet.’
Börgemister Karel Krèeienhof kek de zaal rond in afwachting van reacties. Hoe zult ze reageren?
Hij huuft niet lang te wachten.
‘Ie denkt toch niet daw gek bint of zo, wij bint hier al met zoveul! Gistern hebt Kobus en Gina Knien weer een hiele koppel jongen kregen. Die moet ok een plek hebben en eten. Hoe komt börgemister op zo’n butengewoon idioot idee!’
Triomfantelijk kek Wicher Wolfsen de zaal rond, hef hij dat niet even raak en dudelijk zegd? Ze huuft gien vrumde opvreters in Dierdorp, die hebt ze zölf ja meer as zat.
‘Wat vind jullie der van? Ik heb toch geliek, of niet soms?’
Het blef doodstil.
‘Ik denk, dat börgemister oes eerst mar wat meer over dizze bijzondere zaak vertellen möt veurdaw oes oordiel geeft.’ Albert Oele pikt een maol of wat met zien kromme scharpe snavel in de richting van Wicher, die niks meer duurt te zeggen.
‘Hoe ziej dat, börgemister, an hoeveul mèensen denk ie? En waor moet ze wonen? En hef börgemister der ok an dacht dat ze de taol niet spreekt en een uutkering hebben moet?’
Albert kek deur zien grote bril de börgemister vraogend an.
‘Nou ehm, ehm, wat za’zeggen. Wicher hef wel geliek, in oes prachtige dorp woont al veul dieren. En dat de dieren in Reddesert vrumden veur oes bint, klopt ok. Het is een laand, dat wied vort lig en waor ze een andere taal praot as bij oes. Ze hebt ok andere gewoontes. Mar toch vind ik daw helpen moet! Zij bint ja ok gewoon, net as wij, dieren. Ze hebt dien woning meer en kunt der de eerste jaoren niks meer verbouwen, alles lig daor under een dikke laog as. Daorum stel ik veur: as wij nou twee gezinnen hierhen haalt, ik weet, het is niet veul, mar die bint dan toch hölpen.’
In de zaalwordt instemmend mompeld en knikt. Wicher slöp vort met de steert tussen de bienen.
‘Dat is mij slim metvallen,’denkt de börgemister, ik had veul meer weerstand verwacht.
‘Dan drink wij der iene op, op mien kosten!’’
De dieren kunt dit gebaar best waarderen. De börgemister wordt beloond met een warm applaus.